صدانت

در ادامه فیلم و صوت سخنرانی مصطفی ملکیان با عنوان خشونت عشق در اختیار علاقمندان قرار می‌گیرد. ادامه مطلب “سخنرانی مصطفی ملکیان با عنوان «خشونت عشق»”

در ادامه می توانید ویژگی هایی که مصطفی ملکیان برای عقلانیت گفتاری شرح داده اند را ملاحظه کنید: ادامه مطلب “شش ویژگی عقلانیت گفتاری به بیان مصطفی ملکیان”

در این سخنرانی استاد ملکیان ابتدا با اشاره به اینکه در همه ادیان و مذهب ما قدیس داریم و بحث ایشان قدیس و قهرمان از نظر اخلاقی است و نه دینی و مذهبی به تعریف قدیس و قهرمان اخلاقی می‌پردازند. بنا به تعریف ایشان قدیس اخلاقی کسی است که محبت به چیزی مانع انجام عملی اخلاقی او نشود و قهرمان اخلاقی کسی است که ترس مانع انجام عمل اخلاقی او نگردد. قدیس و قهرمان اخلاقی سه مصداق می‌تواند داشته باشد: اول کسی که در شرایطی که معمولاً افراد از انجام وظایف اخلاقی خود سرباز می‌زنند (از سر محبت یا از سر ترس) وی وظایف اخلاقی‌اش را انجام دهد علی‌رغم اینکه که دائماً به آن محبت یا ترس گرفتار است. دوم کسی که در شرایطی که معمولاً افراد از انجام وظایف اخلاقی خود سرباز می‌زنند (از سر محبت یا از سر ترس) وی وظایف اخلاقی‌اش را انجام دهد اما برخلاف مورد اول ترس و محبت در وجودش خاموش شده و بدون ترس و محبتی که معمولاً افراد دارند او اقدام به انجام آن وظیفه می‌کند. سوم کسی که افزون و اضافه بر وظیفه اخلاقی خود عمل می‌کند و محبت‌ها و ترس‌ها باعث نمی‌شود او به فوق وظیفه خود عمل نکند. ادامه مطلب “سخنرانی “حسین ابن علی قدیس و قهرمان اخلاقی” از مصطفی ملکیان”

ماجرا از آنجا آغاز شد که مصطفی ملکیان در زمستان ۱۳۷۵ مقاله‌ای در نقد ترجمه کتاب «تفکر دینی در قرن بیستم » نوشت و مجله «نقد و نظر» این مقاله‌ را منتشر کرد. عنوان این نقد خود به خوبی گویا بود: “فرمول عقیق سفید یا اعتقادنامه‌ی کالسِدُوان؟! ترجمه‌ای اَسَف‌انگیز از کتابی شَعَف‌انگیز”
انتشار این نقد ترجمه در محافل فلسفی و دین‌پژوهی آن دوران بازتاب خاصی داشت. مترجمان آن کتاب (آقایان محمد محمدرضایی و عباس شیخ شعاعی) در شماره بعدی همان مجله (بهار و تابستان ۱۳۷۶) پاسخی منتشر کردند با عنوان “بررسی یک نقد (ترجمه‌ای اسف‌انگیز از کتابی شعف‌انگیز)” و به برخی از اشکالات و انتقادها پاسخ دادند.
اما این پاسخ آنها، مقاله انتقادیِ بعدیِ مصطفی ملکیان را به دنبال داشت. ملکیان در شماره بعدترِ همان مجله، در مقاله‌ای با عنوان ” پاسخی به یک پاسخنما ” تلاش کرد نشان دهد پاسخ مترجمان قانع‌کننده نیست.

.

در این مطلب پاسخی که مصطفی ملکیان به “پاسخِ مترجمان” داده است، آورده شده.
ادامه مطلب “پاسخی به یک پاسخنما ، مصطفی ملکیان”

اخیرا توضیحی از آقای ترکاشوند درباره حدود روزه در ماه رمضان در شبکه­‌های اجتماعی پخش شده است که با بررسی نویی درباره محتوای آیات روزه به این بحث پرداخته است. آنچه را که من از سخن ایشان برداشت کرده ام را در این قسمت ذکر می کنم و البته کمی دامنه بحث را گسترده تر کرده و پرسش­هایی را مطرح می کنم. ادامه مطلب “بحث روزه”

نشست‌های «افق گفتگو»: بررسی شرایط امکان گفتگوی فلسفه اسلامی و فلسفه غرب با حضور دکتر مجید احسن، دکتر محمدمهدی اردبیلی و دکتر میلاد نوری ادامه مطلب “نشست‌های «افق گفتگو»: بررسی شرایط امکان گفتگوی فلسفه اسلامی و فلسفه غرب”

نوشتن درباره فیلمفارسی های جدیدی که با صفت‌های تصنعی و خودساخته‌ای همچون «اجتماعی»، «سیاسی»، «روشنفکرانه»، «فاخر» و «ارزشی»، اغلب با سناریوهای دزدیده و تخریب شده غیر ایرانی، با بازی‌های ضعیف، با دکورهای پیش پاافتاده و با به تمسخر گرفتن شعور و آخرین رگه‌های انسانیت که در مردم ما باقی مانده، امروز سینماهای کشور و به دنبال آنها سایر رسانه‌ها را آلوده کرده‌اند، کاری است که حتی اگر در نقد کامل آنها نیز انجام بگیرد، برایشان پرسود است. ادامه مطلب “فیلمفارسی جدید با مایه نژادپرستی”

حجه‌الاسلام والمسلمین آقای عبدالحسین خسروپناه، رییس مؤسسه‌ی پژوهشی حکمت و فلسفه ایران ، در پاسخ به منتقدان آثار خود ریشه‌ی بخشی از انتقادها را «پیگیری‌های جدی این مدیریت برای اجرایی کردن مصوبات وزارت علوم جهت انجام موظفی و حضور اعضای هیئت علمی در مؤسسه» دانسته است. مسائل علمی ایشان البته از مشکلات مدیریتی مؤسسه جداست. اما با توجه به اینکه ایشان معتقد است «قصه‌ی هفته‌ای که گذشت ادامه خواهد داشت»، و از آنجا که اشاره به اعضای هیئت علمی مؤسسه و معرفی آنان به این شیوه شایسته نیست، امضاکنندگان زیر تقاضا دارند که ایشان در اظهارنظرهای خود در مخالفت با منتقدان پای اعضای هیئت علمی مؤسسه را به میان نکشد. ادامه مطلب “واکنش اعضا هیئت‌علمی مؤسسه حکمت و فلسفه ایران به پاسخ خسروپناه به منتقدان”

محمدمهدی اردبیلی: اخیرا کتابی منتشر شده است که بر جلد آن عنوان «فلسفه فرانسوی و آلمانی» اثر «رابرت چ. سولومون» با ترجمه محمدسعید حنایی‌کاشانی درج شده است. البته که رابرت سی. سالمن کتابی با چنین عنوانی ندارد، اما با اندکی دقت می‌توان دریافت که این کتاب همان مجلد هفتم از تاریخ فلسفه آکسفورد است که مترجم فارسی حدود ١٨ سال پیش، آن را با نام راستینش – اگر ایراد ترجمه continental philosophy به فلسفه اروپایی را نادیده بگیریم – یعنی «طلوع و افول خود در فلسفه اروپایی» منتشر کرده بود. کتاب همان زمان از اقبال خوبی برخوردار شد و خود نگارنده این سطور نیز در آن مقطع آن را مشتاقانه خواند و از آن بهره برد، هرچند ابهامات و نواقص زیادی در طی مطالعه آن مشهود بود. ادامه مطلب “کلکسیونی از اشتباهات در ترجمه”