مقدمه:
بنابر تصور رایج از قرآن و نزول آن بر پیامبر، این کتاب دربردارنده سخنان خداوند است که پیامبر در طی فرآیند وحی دریافت کرده و مأمور به انتشار آن برای مردم بوده است. در رویکردی متفاوت به این مسئله، عبدالکریم سروش مدعی شده است که پیامبر منتقل کننده سخنان خداوند نیست، زیرا از آنجاکه خداوند وجودی بی صورت و فاقد ذهن و اراده و بلکه به معنایی عین جهان است، نمیتواند منشأ بسیاری از کارها باشد که به او نسبت داده میشود و از جمله نمیتواند سخن بگوید. آنچه در قرآن آمده تنها بیان خوابها و رؤیاهای پیامبر است که (در بیشتر موارد) باید به عنوان رؤیاهایی صادقه قلمداد شوند. از طرف دیگر، درک واقعیت این رؤیاها و فهم کنه آنها نیازمند خوابگزارانی است که پیام واقعی آنها را منتقل کنند. ادامه مطلب “برخی پیامدهای احتمالی نظریۀ «رؤیاهای رسولانه» عبدالکریم سروش”
