شاید بتوان به مسأله ی «میل به دیده شدن» پرداخت. مسأله ای که کمتر انسانی می تواند ادعا کند که تابحال، درگیر آن نبوده یا نخواهد بود. شاید بتوان ادعا کرد، میل به دیده شدن، یکی از اساسی ترین مسائل انسانها در دوران مختلف است. منتهی در هر عصری، به شکل متفاوتی، گریبانگیر انسانها می شود. اما امروزه و در عصر مدرن و در کشورهای توسعه نیافته یا در حال توسعه، همانند ایران، شاهد خواست دیده شدن به هر نوعی هستیم. شاید همین مسأله، دلیل اقبال ما ایرانیان به شبکه های اجتماعی نظیر اینستاگرام و …. است. بطور مثال در آتش سوزی روز گذشته هم شاهد همین مسأله از سوی عده ی زیادی از مردم حاضر در محل حادثه بودیم. مردمی که عده ای از آنها برای دیده شدن، چه توسط دوربین های خبری و چه دوربین های گوشی های موبایل خود، میل به دیده شدن و گرفتن بعضا عکس های سلفی با آتش سوزی و حتی آتش نشانان داشتند. عده ای دیگر، صفحات مجازی خود را با قراردادن عکسهایی از حادثه و بعضا اعلام همدردی با آتش نشانان ، پر نموده و یا عکس پروفایل شخصی خود را به عکس آتش نشانان، تغییر دادند. شاید «میل به دیده شدن» در اکثر انسانهای عالَم باشد، اما اینکه ما انسانها چگونه این میل را ارضا می کنیم، بسیار مهمتر است… گاهی با فعالیتی و موفقیتی بزرگ برای خود و بعضا عده ای از مردم، گاهی با نجات جان مردم با گزینش یک حرفه همچون آتش نشانی و گاهی هم با گرفتن سلفی با حوادث روز و یا تغییر چهره های عجیب و …
شاید خود من هم با نوشتن همین پُست کوتاه، چنین قصدی را منتهی به نوع دیگری داشتم!!!