صدانت

شهید مطهری نسبت به عملکرد نهاد روحانیت بشدت منتقد بود و در بسیاری از سخنرانی ها و نوشته های خود از اینکه روحانیون را به تندترین وجهی مورد نقد قرار دهد هیچ ابائی نداشت و ضمن انتقاد از این طبقه، بر لزوم اصلاح جامعه روحانیت اصرار می ورزید. بخشی از انتقادات آن مرحوم نسبت به القاب پرطمطراق در نهاد روحانیت در پی آمده است: ادامه مطلب “انتقادهای شهید مطهری در مورد استفاده از القاب پرطمطراق در نهاد روحانیت”

در تاریخ 5 اسفند 1396 روزنامه شرق صفحه اندیشه خود را به سه مقاله از نصرالله موسویان[1]، امیر صائمی[2] و کسری پناهی[3] به ترتیب با عناوین “سخن را چنین خوارمایه مدار“، “ما و آسیاب­ های بادی فلسفی” و “تهمت فیلسوفی” در نقد بخشی از مکتوبات فلسفی عبدالحسین خسروپناه؛ رئیس مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، اختصاص داد.[4] این مقالات در سایت صدانت بازنشر داده شد. 11 اسفند سایت صدانت مقاله­ دیگری را در نقد خسروپناه، این بار از سروش دباغ[5] با عنوان “در سرزمین قد کوتاهان“[6] منتشر کرد. در اینجا به گوشه­ ای از این نقدها اشاره می ­کنیم که از سوی امیر صائمی و سروش دباغ با محوریت نقد سه فقره از مقاله خسروپناه با عنوان “معناشناسی گزاره ­های دینی”[7] صورت گرفته است. ادامه مطلب “فرافکنی خسروپناه به جای پاسخ‌گویی؛ ترفندی منسوخ”

اکنون دکتر داریوش شایگانِ بزرگ به خوابی عمیق فرو رفته است و من با واپسین تلاش سترگش “فانوس جادویی زمان” با او و شاهکار”مارسل پُرستِ فرانسوی”،” در جستجویی زمان از دست رفته” همراهم.

کتابی که گویا ادای دینی است از سوی شایگان به پروست و شِناس بیشتر او به مردمان اقلیم خویش. شایگان در این اثر نیز چون مرقع کاری زبردست به کتابی می نگرد که هم چون بسیاری، اولین جلد از هفت جلدش را خیلی پیش از شش کتاب بعدیش خوانده و دوباره به آن باز می گردد و این بار چنان در آن غرق می شود که نوشتن از “پروست” را در کنار “بودلر” جزو کارهای ناکرده اش، قبل از عزیمت واپسین می بیند. ادامه مطلب “دمی با دکتر شایگان و فانوس جادویی زمان”

علی باقریان- شما فرموده‌اید دل‌نگران انسان‌هایی هستید که رنج می‌برند و وظیفه فیلسوف و هنرمند را هم پرداختن به همین رنج‌ها و تلاش برای کاستن از آن‌ها دانسته‌اید. اینکه خود شما در زندگی انسان بسیار حساسی بوده‌اید چقدر در این امر مؤثر بوده است؟

گمان کنم خیلی. سنخ روانی یا سنخ شخصیتی هر شخص در خیلی از آراء و انظار او تأثیر می‌گذارد. درباب من هم گمان کنم که سنخ شخصیتی و روانی‌ام خیلی مؤثر بوده است. گمان کنم به‌دلیل همین به‌شدت عاطفی‌بودنِ من توجهم به مسئله رنج بیشتر از بعضی همکارانم است. بله؛ شک ندارم. ادامه مطلب “تک‌صدایی پذیرفتنی نیست، گفت‌وگو نشریه میلان با مصطفی ملکیان”

برای فهم درست کتاب “سیاست شادکامی” و مشخص شدن جایگاه این کتاب در میان رسائل، مقالات و دیگر کتب، نیازمند به یک تفکیک هستیم. حتی در زبان فارسی که تعداد کتاب ها بسیار بسیار کم است، بالغ بر دویست کتاب وجود دارند که فهم آن ها، متوقف بر دانستن این تفکیکی است که ارائه می شود. در واقع، آنچه ارائه می شود، موجبات فهم بسیاری از متون را فراهم می کند و فهم کتاب “سیاست شادکامی” را نیز میسر می کند.

ممکن است که اصطلاحات و الفاظ و ترجمه هایی که برای این مطلب استفاده شده است، مطلوب همگان واقع نشود، اما آنچه از اهمیت بیشتری برخوردار است، ارائه ی آن مفاهیمی است که در پشت این الفاظ هستند و سعی بر این است که این مفاهیم، به روشنی هرچه تمام تر تبیین شوند. ادامه مطلب “سخنرانی مصطفی ملکیان در رونمایی از کتاب سیاست شادکامی”

١٢ استان از ٣١ استان ایران تا ۵۰ سال آینده تمام سفره‌های زیرزمینی آب‌شان را از دست می‌دهند. این گزارش تکان‌دهنده روزنامه آمریکایی نیویورک‌تایمز است. با خشک‌شدن کامل تقریبا نیمی از استان‌های ایران جمعیت زیادی مجبور به مهاجرت هستند.

جمعیتی که عیسی کلانتری، وزیر پیشین کشاورزی قبلا آن را ٥٠‌میلیون نفر تخمین زده و می‌گوید پذیرش این جمعیت بزرگ از سوی کشورهای دیگر حتما با دردسرها و مشکلات زیادی مواجه می‌شود. این موضوع در حالی رخ می‌دهد که هدایت فهمی، کارشناس منابع آب وزارت نیرو هم می‌گوید دیگر برای اصلاح الگوی مصرف آب خیلی دیر شده است. ادامه مطلب “گزارش نیویورک‌تایمز از بحران آب در ایران: نیمی از کشور خشک می‌شود”

در كامنتی كه دوستانی بر پست چند وقت پیشم در باره‌ی “ابوزید” گذارده بودند، خواسته بودند مقایسه‌ای بین آراء سه اندیشمند تأثیرگذار ایرانی: شبستری، سروش و ملكیان داشته باشم كه پاسخ آن را به بعد موكول كردم. با تكرار چنین طلبی در گفت‌وگوهای دوستانه‌ی بعدی دیدم باید در حد بضاعت اكنون آن درخواست را اجابت كنم. البته واضح است كه خلاصه كردن تمام دغدغه‌های اندیشه‌ای یك متفكر بدین سادگی‌ها نیست و اینها برداشت كاملاً شخصی بنده از آراء آنان است و كاملاً ممكن است در عالم واقع آن بزرگان چیزی غیر از این باشند كه من توصیف می‌كنم. بنابر این به خاطر نادقتی‌های احتمالی از حضور آن بزرگان و نیز خوانندگان پوزش می‌خواهم. و مشتاق دریافت نقد و نظر دوستان در این خصوص هستم. ادامه مطلب “این سه اندیشه‌گر (شبستری، سروش، ملكیان)”

حرف مفت در نگاه فرانکفورت ، سخنی است که گوینده دغدغه‌ی درستی یا نادرستی آن را ندارد . به نحو وجدان‌ پسندانه‌ای در باب آن تامل نکرده و نسبت به حقیقت و صدق و کذبش بی‌تفاوت و بی‌اعتناست . حرف ِ مفت صرفا برای تاثیر بر دیگری به شیوه‌ای بولهوسانه و مکرر بر زبان رانده می‌شود . اما این پروای حقیقت نداشتن ، چه آسیبی برای فرد و جامعه خواهد داشت ؟
کاوه بهبهانی ، مترجم و مدرس فلسفه در هفدهمین جلسه از سلسله نشست‌های گفتار و اندیشه به نقد و بررسی کتاب ” در باب حرف مفت ” اثر هری فرانکفورت می‌پردازد… ادامه مطلب “سخنرانی کاوه بهبهانی در جلسه «معرفی و بررسی کتاب در باب حرف مفت»”