گرچه انسان مدرن در ساحت‌های مختلف وجودی (اعتقادات، احساسات و عواطف، خواسته‌ها و رفتار) با انسان سنتی متفاوت است اما اشتراکاتی هم با هم دارند و با آن‌که همه کتاب‌های مقدس ادیان و مذاهب در عصر سنت ظهور کرده‌اند به دلیل همین اشتراکات نمی‌شود گفت که این متون مقدس به کار انسان مدرن نمی‌آید و از سوی دیگر قوام انسان مدرن به عقلانیت است و اقتضای عقلانیت آن است که از پدیده‌ای تا وقتی اثبات نشده که دیگر از آن هیچ استفاده‌ای نمی‌توانیم بکنیم نباید از آن صرف‌نظر کنیم. بنابراین تا وقتی اثبات نشده که متون مقدس هیچ فایده‌ای برای انسان ندارد نباید از آن صرف‌نظر نمود و این پدیده هنوز اثبات نشده و بنابراین باید به متون مقدس توجه نشان داد گرچه پس از توجه می‌توان آن را رد یا قبول کرد. و از سوی دیگر مدعیانی وجود دارند که می‌گویند که از متون مقدس در مسائلی الهام گرفته‌اند یا در مسائل وجودی استفاده‌هایی کرده‌اند و عقلانیت حکم می‌کند تا دلیلی بر رد این سخن اقامه نکرده‌ایم از آن چشم‌پوشی نکنیم. بنابراین دلایل نمی‌توان از متن مقدس در عصر مدرن چشم پوشید. ادامه مطلب “متن مقدس و عصر جدید”
