شماره یازدهم مجله ۴۲ با موضوع «عرفان و تصوف» منتشر شد. در بخش سخن سردبیر نقد و بررسی‌ای از کتاب احمد کسروی «صوفیگری» آمده است. نقد کسروی به عرفان ابعاد معرفت‌شناختی و اخلاقی دارد و این ابعاد مورد بررسی قرار گرفته‌اند.
در مطلب دوم «تجربه‌ی عرفانی و راستی‌آزمایی عمومی»، نویسنده مهمترین مدعای عرفا برای کسب معرفت، یعنی تجربه‌ی عرفانی را مورد نقد و بررسی قرار می‌دهد.
پس از آن شرحی مختصر از استدلالهای برتراند راسل در مقاله‌ی مشهورش تحت عنوان «عرفان و منطق» می‌آید.
پس از آن موضع عرفانی ویتگنشتاین در تراکتاتوس به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته است.
در دیگر مطلب تاثیر مسیحیت و عرفان مسیحی بر عرفان اسلامی و ابن‌عربی مورد بررسی قرار گرفته است.
دو مقاله‌ی بعد به ترتیب به بررسی این ادعاها می‌پردازند که تجربه‌ی عرفانی فراتر از عقل بشر است و تجربه‌ی عرفانی امکان توصیف شدن و بررسی مفهومی ندارد.
در مطلب بعدی تلاش هگل برای عقلانیت بخشیدن به عرفان به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته است.
کتاب «در محضر لاهوتیان» که شرح زندگی شیخ جعفر مجتهدی است در مطلبی دیگر معرفی می‌شود.
در بخش آخر بررسی‌ای در پیرامون «مسئله‌ی شر و رویکردهای اسلامی به آن» می‌آید.
.
.
در مقاله‌ی «عرفان در رساله‌ی منطقی-فلسفی ویتگنشتاین»، برایان مک‌گینیس – فیلسوف بریتانیایی – به بررسی نگرش خاص ویتگنشتاین اول به عرفان و تاثیرات برتراند راسل و شوپنهاور بر این نگرش می‌پردازد. علاوه بر این، این پرسش نیز طرح می‌شود که آیا خود ویتگنشتاین تجربه‌ی عرفانی داشته است؟ در نوشته‌ای دیگر اثر برتراند راسل «عرفان و منطق» مورد بررسی قرار می‌گیرد.
فردریک کاپلستون در مقاله‌ی «هگل و عقلانی کردن عرفان» به نارضایتی هگل از خداباوری اشاره می‌کند و تلاش او برای ارائه‌ی تعریفی از خداوند بر مبنای فلسفه‌ی ایدئالیستی را شرح می‌دهد و بررسی می‌کند. هگل در تبیین خود از رابطه‌ی خداوند و جهان، تحت تاثیر عرفایی همچون مایسر اکهارت بوده است.
در مقاله‌ی «ابن عربی و عرفان قرن شانزدهم اسپانیا» نویسنده به تاثیرات فیلسوفان یونانی و عرفان مسیحی بر شکل‌گیری نگرش عرفانی ابن‌عربی و عرفان “اسلامی” می‌پردازد. بررسی ویژگی‌های عرفان مسیحی از ابتدای شکل‌گیری تا آنچه در آندلس و در وطن ابن‌عربی رایج بود به ما کمک می‌کند از تاثیرپذیری عرفان اسلامی از مسیحیت و فلسفه‌ی یونانی مطلع شویم.
یکی از مهمترین مدعاهای عرفا از منظر فلسفی «تجربه‌ی عرفانی» است. آنها مدعی هسنتد با چنین تجربه‌ای معرفتی کسب می‌کنند که از طریق خردورزی و تفکر یا روشهای علمی ممکن نیست. از این رو امکان راستی‌آزمایی چنین ادعاهایی از نظر معرفت‌شناختی اهمیت زیادی پیدا می‌کند. از دیگر سو معرفت عرفانی فراتر از عقل بشر معرفی می‌شود، این ادعا نیز نیاز به بررسی دارد که آیا می‌توان از منبع معرفتی ورای عقل بشر سخن گفت یا این سخن گزافی است؟ و در نهایت یکی از ویژگی‌های تجربه‌ی عرفانی وصف‌ناپذیری عنوان شده است، یعنی تجربه‌ای که نمی‌توان آن را با استفاده از واژگان و مفاهیم بیان و تحلیل کرد. در سه مقاله با عنوان‌های «تجربه‌ی عرفانی و و راستی آزمایی عمومی»، «توانایی‌ای فراتر از درک انسان»، «گونه‌هایی از وصف‌ناپذیری» این سه ادعای عرفا مورد نقد و بررسی قرار می‌گیرد.
در سه مطلب دیگر با عنوان‌های «در محضر لاهوتیان»، «مسئله‌ی شر اسلامی، واکنش‌های اسلامی به مسئله‌ی شر» و «نگاهی به کتاب صوفیگری احمد کسروی» به ترتیب به زندگی شیخ جعفر مجتهدی پرداخته می‌شود، انفعال اندیشمندان مسلمان معاصر در برابر مهمترین پرسش بشر یعنی درد و رنج بشر واکاوی می‌شود، و نقدهای اصلی احمد کسروی به عرفان و تصوف تشریح می‌شوند و مورد بررسی قرار می‌گیرند.
.
.
دانلود PDF مجله ۴۲ با موضوع «عرفان و تصوف»
.
.
منبع: کانال تلگرامی فلسفه
طرح جلد «احمد کسروی در سرزمین عجایب» اثر احسان ابرقویی
نویسندگان و مترجمان این شماره: محمدامین موسوی‌نژاد، سارا هامون، حسین یعقوبی سربالا، ناهید خاصی، الهام سیدعلی، یاسر میردامادی، شهناز طریقتی، امیرحسین زاهدی، ن. ژرفا، زهیر باقری نوع‌پرست.
.
.
یکیاز بهترین مجله هایی است که می خوانم
هر بار موضوعی رو انتخاب میکنن و به ابعاد مختلفش می پردازن
این شماره با توجه به رواج باورهای خرافی-عرفانی برایم عزیزتر است
جا داره این بحثها ادامه پیدا کنه
دست مریزاد به آقا زهیر و بقیه ی بچه های ۴۲
چیزی که برای من خیلی بحث برانگیزه موضع احمد کسروی است چطور ممکن است باور داشته باشد می تواند دین بیاورد؟ چجور روشنفکری است؟ اصلا تصورش برای من سخته
با توجه به عدم عقلانیت و عدم صداقت موجود در روشنفکری شاید سئوال شما قابل طرح باشد.
عرفان و تصوف از جمله موضوعات مهم می باشد که ابعاد مختلفی دارد. جای خوشحالی است که این موضوع انتخاب و دیدگاه های مختلف در مورد آن تشریح شده است.