تأمّلی دربارهٔ تجربهٔ «حضور» و «غیاب» و نسبت آنها با «هنرِ عشق» و «هنرِ تنهایی»

تأمّلی دربارهٔ تجربهٔ «حضور» و «غیاب» و نسبت آنها با «هنرِ عشق» و «هنرِ تنهایی»

? هنرِ عشق: اگرچه ◽️عشق تجربهٔ «ما شدنِ» «دو من» (عاشق و معشوق) است، اما ◽️«ما» مطلقاً مجموعِ «دو من» نیست. چنانکه ◽️«ما» «بی‌منیِ» مطلق هم نیست. در واقع، ◽️«ما» تجربهٔ متقابلِ «منی در عین بی‌منیِ» «دو من» (عاشق و معشوق) است. بنابراین، ◽️«عشق» بیش از آنکه تجربهٔ «حضور» باشد، تجربهٔ «غیاب» است. چنانکه، از […]