برچسب: محمود رضوانی

برنامه‌ی اخیرِ پرگار با عنوانِ «”تنها دینِ من بر حق است” به چه می‌انجامد؟» با حضورِ آقایان نراقی و میردامادی به موضوعِ کثرت‌انگاری و انحصارگراییِ دینی می‌پردازد. در سطورِ آتی می‌کوشم برداشتِ خود از این بحث را در نسبت با نظریه‌ی «وحدتِ درونی و متعالیِ ادیان»{به اختصار “وحدتِ ادیان”} به تقریرِ اصحاب حکمتِ خالده و […]

در مورد روشنفکریِ دینی مساله‌ی شایسته‌ی تامل این نیست که روشنفکری با دین جور در می‌آید یا نه؛ این که یکی از آن سو بگوید روشنفکریِ دینی خودمتناقض است و دیگری از این سو آن را به ریشخند بگیرد که چیزی در مایه‌ی آبغوره‌ی فلزی است و کسی از موضعی کاملا متفاوت روشنفکرِ دینی را […]