داخل درمانگاه نشسته ام و منتظر ورود بیمار بعدی هستم، خانم قد بلند و سرحالی وارد میشود، به ظاهر خوش مشرب است و بخوبی احوال پرسی میكند، ایستاده درخواستش را به من نشان میدهد كه برای انجام نوارعصب و عضله است ظاهر او شبیه یك آدم ٥٠ -٥٥ ساله است اما میگوید ٦٧ سالم است، سالها است كه آمریكا زندگی میكند و مدتی است برای مراقبت از برادر جانبازش به ایران آمده است، ١٥ سال است كه بیماری دیابت دارد و قبل از هر وعده غذا ٥ واحد انسولین نووراپید میزند، درخواست او بر روی یك سرنسخه آزاد و توسط یك متخصص نوشته شده است، یك عدد سوزن یكبار مصرف نوار عصب را هم تحویلم میدهد و از او درخواست میكنم قبضش را به من نشان دهد، بر روی قبض تاریخ پذیرش بیمار، اسم سرویس مورد درخواست، نام من بعنوان انجام‌دهنده آن و هزینه خدمت كه صفر است (صددرصد رایگان) و اسم بیمار نوشته شده است كه بنام جلال … است از او می پرسم بیمار شمایید؟ میگوید بله ، میگویم ولی اینجا اسم بیمار مرد است! میگوید احتمالا پذیرش اشتباه كرده، اسم من حلال است! میگویم خوب درخواست شما روی نسخه آزاد است لطفا دفترچه‌تان را تحویل دهید، دفترچه‌ای را تحویل میدهد كه به اسم همان جلال ….است و درخواست نوار عصب و عضله آن‌هم به شكل غیرحرفه ای با مهر و امضاء یك پزشك عمومی نوشته شده است كه با اسم متخصصی كه روی برگه آزاد درخواست كرده است متفاوت است! … ادامه مطلب “چرا دروغ می‌گوییم؟!”
