صدانت

صادق هدایت در جوانی گیاه‌خوار شد و کتابی در فواید گیاه‌خواری نیز نوشت. او تا پایان زندگی گیاه‌خوار باقی‌ماند. بزرگ علوی در این باره می‌نویسد: «یک بار دیدم که در کافه لاله‌زار یک نان گوشتی را که به زبان روسی بولکی می‌گفتند، به این قصد که لای آن شیرینی است، گاز زد و ناگهان چشم‌هایش سرخ شد، عرق به پیشانی‌اش نشست و داشت قی می‌کرد که دستمالی از جیبش بیرون آورد و لقمه نجویده را در آن تف کرد.»
او همواره از خوردن گوشت پرهیز می کرد و در پاسخ درخواست دوستانش مبنی بر استفاده از گوشت می گفت: من این لاشه ها و مردارهای رو به متلاشی شدن را نمی خورم. ادامه مطلب “کتاب فواید گیاه‌خواری اثر صادق هدایت”

لبّ مدعیات فلسفه اخلاقِ عبدالکریم سروش را می توان در مقاله مطول وی تحت عنوان ” اخلاق خدایان : اخلاق برتر وجود ندارد” جستجو کرد.[1] سروش در این مقاله بدون اختیار کردن موضعی در اخلاق هنجاری، به روشنی از آرای فرا-اخلاقی خود پرده بر می گیرد. به ایجاز هرچه تمامتر، اولاً او به نحو اضمار از نوعی ناواقع گرایی اخلاقی دفاع می کند. به این معنا که خصوصیات اخلاقی ای چون “خوب”، “بد”، “باید” و “نباید” را جزو جهیزیه عالم خارج نمی داند. سروش بر این رای است که “خوب” و “بد” از آنجا که در عالم خارج یافت نمی شود، به اعتبار معتبر (اعتبار کننده) بستگی دارد. ادامه مطلب “روان شناسیِ اخلاق خدایان ؛ نوشتاری از حسین دباغ”

من اعتراف می‌کنم! 

چرا و چگونه «اعتراف علیه خود» بی اعتبار است؟

این پانزدهمین شماره از ستون ثابت «رگ حرف» و آخرین شماره از سری نخست آن است. این ستون چند ماهی به مرخصی خواهد رفت و -ایزد اگر مدد کند- دیگربار با سری جدیدی باز خواهد گشت. تلاش من در این ستون به میان آوردن مفاهیم و داوری‌های روزمره و به نقد و سنجش کشیدن آن‌ها بود، هست و خواهد بود. ادامه مطلب “رگ حرف 15 ، چرا و چگونه «اعتراف علیه خود» بی اعتبار است؟”

ادامه مطلب “جلسه چهارم کارگاه روش‌شناسی نقد هوش‌ورزی و تحلیل منطقی ، دکتر احمد پاکتچی”

مردی بیا داخل حرف بزن!

مکان گوینده با صدق و کذب گفته‌اش چه ربطی دارد؟

کشوری نیمه بسته را در نظر بگیرید که تعداد زیادی از اعضای آن خارج از این کشور زندگی می‌کنند. بگذارید این کشور فرضی را «نیران» (بر وزن شیران) بنامیم. نیران، به حکم نیمه بسته بودن‌اش، به گونه‌ای است که راه ارتباط مجازی میان نیرانیان داخل کشور و خارج کشور به طور کامل بسته نیست. هم‌چنین فرض کنید که حکومت نیران با غرب رابطه‌ی نزدیکی ندارد و نیران و غرب دشمن یکدیگر به حساب می‌آیند. بخشی از نیرانیان خارج‌نشین در عین انتقاد نسبت به شیوه‌ی حکمرانی نیران، نسبت به سیاست‌های غرب نیز انتقاد دارند و ممکن است از بخشی از سیاست‌های نیران نیز دفاع کنند. ادامه مطلب “رگ حرف 14 ، مکان گوینده با صدق و کذب گفته‌اش چه ربطی دارد؟”

« تا به حال فکر کرده بودید که می‌شود کمتر داشت و بیشتر خوشحال بود؟»

این شعار عارفه قدسی‌زاده در تارنمای «لذت کمتر داشتن» است. این سایت نقشی برجسته در معرفی و ترویج سبک زندگی مینیمال در میان فارسی‌زبانان داشته است. با وجود مشغله‌های فراوان، ایشان فروتنانه درخواست صدانت برای نگارش یادداشتی در همین‌باره را پذیرفتند. با هم این یادداشت را می‌خوانیم: ادامه مطلب “یک سبک زندگی معنی‌بخش: مینیمالیسم”

گفتگو، ابزاری برای رسیدن به هیچ هدفی، حتی «حقیقت»، نیست. گفتگو خود هدف است، و بدین معنا، تمام هودگی گفتگو در بی هودگیِ (بی هدفی) آن است. گفتگوی گادامری را باید در افقی هستی شناسانه – به معنای هایدگری – تعبیر کرد، چرا که در درجهٔ نخست یک «شیوهٔ بودن در جهان» است. برخلافِ گفتگوی افلاطونی که یک «شیوهٔ شناختن» است و به سطحی معرفت شناسانه تعلق دارد. در گفتگوی گادامری، حقیقت پیامد هیچ «روشی» از جمله روشِ گفتگو نیست. در این افقِ تفسیری، حقیقت «آشکارگی» یک «رخداد» است که «آمادگی» و «گشودگی» طرفینِ گفتگو، شرطِ تحقّق و تجربهٔ آن است. ادامه مطلب “تأمّلی دربارهٔ «هنر گفتگو» و پیوند «گفتگو» و «بازی»، مسعود زنجانی”

عباس کیارستمی ، کارگردان و عکاسِ برجستهٔ معاصر، دیروز بر اثر سکتهٔ مغزی در پاریس درگذشت و به‌سوی بی‌سو پرواز کرد، از شنیدن این خبر اندوهگین شدم. هنوز دانش‌آموز دبیرستان بودم که با دیدن فیلم «خانهٔ دوست کجاست؟»، کیارستمی را شناختم؛ آن روزگار نمی‌دانستم که سهراب سپهری شعری با همین عنوان در دفتر «حجم سبز» دارد. ادامه مطلب “نوشتار دکتر سروش دباغ پیرامون عباس کیارستمی”