پنجشنبه 18 آذر ماه، افراد بسیاری به موسسۀ شناخته‌شدۀ پرسش آمدند تا شاهد سخنرانی روشنفکر سرشناس چپ نو، مراد فرهادپور و دو تن دیگر از روشنفکران نزدیک به او، پیرامون موضوع پیوند «فلسفه و سیاست» باشند. با وجود تأکید مدیر اجرایی برنامه بر اینکه سخنرانان متعلق به جریانی «مطرود» از محافل آکادمیک و رسانه‌ای هستند، و «پرسش» مورد بی‌مهری محافل فلسفی فعال در سطح کشور قرار گرفته است، مراد فرهادپور به عنوان سرشناس‌ترین چهرۀ فعال در پرسش، همیشه (و از جمله برای این سخنرانی) مورد توجه فزایندۀ رسانه‌ها و همین‌طور دانشجویان و علاقمندان به فلسفه و علوم انسانی بوده است. اما این شهرت، سبب نشده تا فرهادپور همواره به اینکه یک چهرۀ دانشگاهی نیست با جدیت نبالد و در تخطئۀ دانشگاه و روشنفکران دانشگاهی نکوشد. گویی اگر فعالیت دانشگاهی در حوزۀ فلسفه به زعم او و هم‌فکرانش چندان پویا و پیش‌رونده نیست، محافل روشنفکری برون‌دانشگاهی بسیار پویا و جریان‌ساز هستند و هر دم از آنها ایده‌ای نو برون می‌آید. او و حلقۀ دانشجویان و نزدیکانش، به خصوص به واسطۀ معرفی طیفی از متفکران و فیلسوفان رادیکال فرانسوی و ایتالیایی مورد توجه قرار گرفته‌اند؛ اما علاوه بر آن فرهادپور به جهت سخنرانی‌های پرشور و تند خود علیه جهانی‌سازی، سرمایه‌داری، صنعت فرهنگ و پروژۀ روشنگری هم مشهور است. آنچه در چارچوب و مضمون سخنرانی‌های فرهادپور مشهود است، وام‌گیری آشکار او از جریان کلان مارکسیسم فرهنگی اروپایی است؛ چیزی که خود او هم بارها بر آن مهر تأیید نهاده و به آن اذعان داشته است. در این سخنرانی هم که عنوان «فلسفه و حقیقت جهان امروز» را یدک می‌کشید و به هر چیزی می‌پرداخت به جز عمل روشن‌سازی نقش – به تعبیر مولف – ویژۀ فلسفه در مواجهه با بحران‌های جهان حاضر، همان‌طور که خودش نیز در ابتدای سخنرانی بر آن تأکید نمود، نکتۀ تأمل‌برانگیز و جالب توجه جدیدی نشنیدیم.
ادامه مطلب “کژفهمی منطق سیاست”
