سخنرانی دکتر مجد درباره بحران هویت جنسی ، نقش ژنتیک و محیط خانه و خانواده و رفتار والدین با فرزندان در شکل گیری هویت، رنگ های مناسب برای دخترها و پسرها، سن آموزش رفتارهای جنسی، اختلال هویت در بیماری های مختلف زمینه تمایلات همجنس گرایی، الگوهای رفتاری والدین برای فرزندان، شناخت هویت جنسی و استحکام هویت جنسی…
.
.
دکتر میرمحمد ولی مجد تیموری «دکتر مجد» : بحران هویت جنسی
.
قسمت اول
.
قسمت دوم
.
قسمت سوم
.
قسمت چهارم
.
.
سلام،دیدن فیلم بسیار وقت گیر است و حجم زیادی از حافظه را اشغال میکند.لطفا در صورت امکان صوت و یا متن را در سایت بگذارید.از مطالب مفید و کاربردی و زحمات شما متشکرم
نقدی در باب گفته های جناب دکتر داشتم به شرح زیر:
۱- به نظر میرسد ایشان به هیچ وجه نگاه علمی (با توجه به سکولار بودن علم) در مقولات مورد گفتگوی خودشان ندارند و بیشتر به صورت یک دستگاه تبلیغاتی ایدولوژیک، سخن میرانند که بسیاری اوقات به شدت خوی مردسالارانه بودن نگاهشان به جنسیت را میتوان بسادگی دریافت( که در موارد زیر اشاره خواهد شد).
۲- ایشان متاسفانه حتی دچاره اشکالات خیلی سطحی و ساده ای میشوند که به زبان اغراق اگر بگوییم «هر بچه مدرسه ای هم به آن میخنند». به عنوان مثال در قسمت دوم گفتگو هایشان به رنگ ها خصوصیت جنسیتی میبخشند(صورتی برای زن و ابی برای مرد) ان هم به صورت ذاتی، گویی واقعا ارتباطی ماورایی میان جنسیت و رنگ ها موجود است، ایشان بدون اینکه توجه ای به زمینه های تاریخی و تبلیغاتی که در نیمه قرن بیستم برای تجاری سازی کالاها و هویت بخشی جنسیتی ای که به رنگها صورت گرفت، این چنین دچار ساده انگاری شده اند.
۳-ایشان نگاهشان به مقوله ی حضور اجتماعی و اقتصادی زن و مرد هم، یک نگاه کاملا مرد سالارنه است، در انتهای قسمت دوم صحبت هاشان میگویند(نقل به مضمون): «پسران در سنین ۳-۶ سال با پدارانشان باشند و دختران با مادرانشان، تا ببیند که مادران بیشتر مشغول بچه داری اند، کارهای زنانه اند و پدران کارهای مردانه اند» با توجه به شرایط اکنونی حق و حضور زن در جامعه، چیزی جر بازتولید وضع موجود و نابرابری های جنسیتی موجود در برابری حقوق و سایر برابری های جنسیتی، از سخنان ایشان بر نمی آید.
۴-تعریفی که ایشان از پسر بودن و دختر بودن ارائه میکنند، و در تلاش برای تولید چنین تیپ شخصیتی از آنها هستند، چیزی جز همان رابطه ی قیم وارانه ی و فرا دستی و فرو دستی جنسیتی بین زن و مرد نیست، در ابتدای قسمت سوم میگویند:«رفتار پسرانه میسازیم، یعنی یک آقا میسازیم، آقا کسی است که وقتی ۴ سالشه، یک بچه ی کوچلوی دختر رو مواظبت میکنه، این یک آقای ۴ ساله ای است اسمش علی. دختر کوچولوی ما فاطمه، وقتی ۴ سالش شد و یک خانوم شد، این میخواد زیر حمایت برادرش باشه و زیر حمایت پدرش و مادرش. اصلا حمایت از خصوصیت دخترهاست و خانوم ها..»
۵-ایشان هویت جنسی مرد را در(دقیقه ۷ قسمت سوم)(نقل به مضمون): «ریس بودن، ادراه خانه، به موقع مرئوس(به قول ناپلون:برای اینکه رئیس باشید،باید ابتدا سالها مرئوس خوبی باشید) بودن، دستور دادن… و هویت جنسی زن را در: ازدواج کردن، زیبایی، شوهر پیدا کردن، محبت کردن، مهربانی کردن،خانه داری…»
۶-ایشان در نهایت، کاری که میخواهند انجام دهند، هویت سازی جنسیتی، آن هم به صورت مردسالارانه و ایدولوژیک محور است که در نهایت به چیزی جز بازتولید نابرابری های حقوقی، اجتماعی، اقتصادی، انهم به صورت تبعیض امیز نمیشود و همچنان هژمونی رابطه ی فرادستی-فرودستی میان مرد-زن به نفع مرد را مورد تایید و تاکید قرار میدهد.
و موارد فراوان دیگری که بسادگی در سخنان ایشان قابل ردیابی است.