درس‌گفتارهای شرح هستی و زمان هایدگر در نیم‌سال دوم ۹۸-۹۹ برای دوره کارشناسی فلسفه دانشگاه تهران ایراد شده است و در آن به شرح و تفسیر مباحث و فصل‌هایی از کتاب هستی و زمان هایدگر پرداخته شده است. محور اصلی و هدف بحث، توجه به جایگاه زمان و زمانمندی دازاین در هستی‌شناسی بنیادین هایدگر است، به نحوی که گزینش و شیوه شرح مباحث کتاب به سوی تفسیر مساله زمانمندی در اندیشه متقدم هایدگر پیش می‌رود. نخست، ایده هستی‌شناسی و مقصود هایدگر از پرسش از وجود ناظر به متافیزیک سنتی، و نیز تعریف پدیدارشناسی هرمنوتیکی با تمرکز بر متن درآمد کتاب بحث می‌شود و سپس بحث‌هایی روی فصول مربوط به مفهوم جهان (به ویژه معنای تفسیرشدگی جهان و مفهوم ابزار در توصیف اشیاء دم دست) و مقومات دازاین (نحوه رابطه افکندگی و طرح‌افکنی با یکدیگر) صورت می‌گیرد. سپس با تفسیر مفهوم دغدغه در تعریف هستی‌شناختی دازاین و پرسش از کل‌بودن و وحدت ساختاری دازاین، بحث نسبتا مفصلی درباره تحلیل مشهور هایدگر از مساله مرگ انجام می‌شود و از همین بحث، به واسطه مفهوم “آینده متناهی” دازاین به عنوان کانون کتاب هستی و زمان، بخش‌هایی از مباحث هایدگر درباره زمان و زمانمندی تفسیر می‌شوند.
لازم به ذکر است که به جز سه جلسه نخست، جلسات بعدی به صورت مجازی و فایل صوتی ضبط شده است.
.
.
جلسه اول ۹۸/۱۱/۱۶
جلسه دوم ۹۸/۱۱/۲۸
جلسه سوم ۹۸/۱۱/۳۰
جلسه چهارم ۹۸/۱۲/۱۲
جلسه پنجم ۹۸/۱۲/۱۴
جلسه ششم ۹۸/۱۲/۱۹
جلسه هفتم ۹۸/۱۲/۲۱
جلسه هشتم ۹۸/۱۲/۲۶
جلسه نهم ۹۸/۱۲/۲۸
جلسه دهم ۹۹/۱/۱۸
جلسه یازدهم ۹۹/۱/۲۰
جلسه دوازدهم ۹۹/۱/۲۵
جلسه سیزدهم ۹۹/۱/۲۷
جلسه چهاردهم ۹۹/۲/۱
جلسه پانزدهم ۹۹/۲/۳
جلسه شانزدهم ۹۹/۲/۸
جلسه هفدهم ۹۹/۲/۱۰
جلسه هجدهم ۹۹/۲/۱۵
جلسه نوزدهم ۹۹/۲/۱۷
جلسه بیستم ۹۹/۲/۲۲
.
.
با سلام و تشکر از انتشار این مجموعه درسگفتار،
لطفا جلسات هیجده و نوزده را اصلاح کنید.
فایل ها قابل دانلود نیستند.
سلام و درود
اصلاح شدند
با سلام تدریس بسیار مفیدی بود که وفادار به متن اصلی هایدگر جلو می رفت و مفاهیم اصلی هایدگر را تا حدی که مجال بود روشن نمودند. تلاش استاد رجبی در رفع ابهام ها و پیچیدگیهای متن هایدگر ستودنی است. بنده تمام این جلسات را به دقت گوش دادم اما یک سوال از اندیشه هایدگر برایم ایجاد شد. دکتر رجبی فرمودند اصل تضایف correlation ضابطه پدیدار شناسی است و دازاین و انسان در تفسیر شدگی پیشین قرار دارد و وجه جهانمندی انسان را به زیبایی تقریر نمودند. پس حضور بی واسطه انسان نزد خودش ممکن نیست. ابهام اینجا است که در تجربه امکان میرایی و تناهی وجودی دازاین فرمودند دازاین به تفرد می رسد و فقط به خودش توجه می کند بدون لحاظ موجودات و نسب دیگر؛ اینکه این تفرد متفاوت با سوژه دکارتی که بی جهان است یا متفاوت از سوزه کانتی است بحثی نیست.اما چگونه با توجه به جهانمندی و تفسیر شدگی پیشین این تفرد امکان دارد؟ ضابطه پدیدار شناسی و در جهان بودن نباید اجازه دهد در هیچ سطحی تفرد اتفاق افتد. روش رسیدن به تفرد محل بحث بنده نیست بلکه خود امکان تفرد و اینکه دازاین فقط به خودش و لاغیر توجه دارد ابهام دارد.در اینجا پاسخ چیست؟
بسیار سلیس و روان. تشکر فراوان
با عرض سلام و خسته نباشید خدمت استاد گرامی.
فکر می کنم نقش استادی که متن خوانی میکند، باید بیش از خلاصه سازی مباحث باشد. استاد رجبی به شکل رادیویی فقط مباحث را خلاصه می کنند و نقش چندانی در فهم پذیر تر کردن مباحث ایفا نمی کنند.
باسلام و احترام
درس گفتار واقعا عالی بود
تشکر فراوان از دکتر رجبی