اگر پانصد سال پیش گفته می شد که می توان در جهانی عاری از برده داری زندگی کرد ، احتمالا کسی باور نمی کرد که یکی از پایه های اقتصاد جهانی از بین برود و این آرزویی محال و دست نیافتنی می نمود . به همین ترتیب صد سال پیش عموم مکاتب وظیفه محور بودند ، حال آنکه امروز حق محوری امری جا افتاده است . دکتر محمدجعفر امیر محلاتی در سخنان خود دوستی را نیز چنین می بیند و در پی یک پارادایم -شیفت در این زمینه است : در عصر میانه و با نضج گرفتن پروتستانیسم و فلسفه ی لیبرال ، دوستی به محاق رفت . کمترین نشانه آنکه ارسطو دو فصل از کتاب خود را به دوستی اختصاص داد و کانت بیش از چند خطی خرج آن نکرد . بعد از جنگ جهانی دوم و با بازگشت اخلاق فضیلت به فضاهای آکادمیک ، تمرکز و بحث درباره ی دوستی آغاز شد و جانی تازه گرفت .
دکتر محمدجعفر امیر محلاتی در سخنان خود با عنوان «مانیفست دوستی» در کانون فکر آرکه به جلوه های مختلف دوستی در ساحت های گوناگونی چون هستی شناسی دوستی ، جامعه شناسی دوستی ، اخلاق شناسی و دوستی ، فلسفه ی دوستی ، آخرت شناسی دوستی ، عشق و دوستی و … به صورتی کوتاه و فهرست وار می پردازد.
.
.
صوت سخنرانی محمدجعفر امیر محلاتی با عنوان «مانیفست دوستی»
.
.
عنوان سخنزانی: مانیفست دوستی
سخنران: محمدجعفر امیر محلاتی استاد کالج اُبرلین ایالات متحد و سفیر اسبق ایران در سازمان ملل
محل سخنرانی: شیراز / پُلِ معالی آباد / جنب ایستگاه مترو میرزای شیرازی / ساختمان الف (پردیس سینما گلستان) / طبقه هشتم / واحد ٨٠٦ / كانون فكر آركه
تاریخ سخنرانی: 30 تیر 96
به همت كانون فكر “آركه”
.
.