سالها پیش در جمعی که به همراه دوستم در آن شرکت داشتیم، شخصی از من پرسید که چه شغلی دارم. من در پاسخ گفتم که «روی یک سری برنامه ویدیویی آنلاین کار میکنم». کار من کار سختی بود که مستلزم برنامهریزی فراوان، تحقیق و مصاحبه با افراد مختلف بود و این شغلی بود که من از آن درآمد کسب میکردم. در این بین دوستم زمزمه کرد: «ویدیو بلاگر است دیگر!» و خندید. نمیدانم چرا ولی احساس میکردم تحقیر شدهام.
و البته این سرآغاز تعدادی حمله مشابه تهاجمی یا ملایم دیگر بود. چیزی که احتمالا شما هم تجربه آن را داشتهاید، چه در مورد کارتان، چه در مورد تصمیمگیریهایتان برای زندگی بهتر یا حتی تصمیمهای مقتصدانهای که برای جمعوجور کردن اوضاع مالیتان گرفتهاید. انگیزه هر چه باشد، بسیاری از شما با افرادی از دوستان یا خانواده برخورد داشتهاید که به نظر میرسد از ایراد گرفتن به شما، تحقیرتان یا سبک شمردن تصمیمهایتان لذت میبرند.
این چیزی است که به آن تضعیف اجتماعی یا social undermining میگویند و گرچه ممکن است در نگاه اول بیضرر به نظر برسد، اما میتواند باری احساسی را به دوش شما تحمیل کند. به خصوص اگر از افرادی باشید که از مجادله پرهیز میکنید، ممکن است به خودتان شک کنید. به هر حال بهتر است آن آشنای موردنظر را پیش از اینکه شما را به نهایت تحملتان برساند آچمز کنید. شاید این راهکارها به کمکتان بیاید:
به دنبال نشانهها باشید
پیش از هر چیز، مطمئن شوید که واقعا با تضعیف اجتماعی سر و کار دارید. ممکن است طرف مقابل تنها سخنی ابلهانه گفته باشد. مثلا زمانی یکی از دوستانم برایم تعریف کرد که چه اندازه توانسته در هزینههای مراسم عروسی صرفهجویی کند و من در پاسخ گفتم که عروسی «ارزون» [با اصطلاح cheap که دو معنی دارد] چیز بدی هم نیست. البته بلافاصله از حرف ناجوری که زده بودم پشیمان شدم چرا که بیشتر شبیه تمسخر بود تا تایید حرف دوستم.
صادقانه بگویم، من اشتباه کرده بودم ولی هیچ انگیزه بدی در کار نبود. اما در تضعیف اجتماعی انگیزه اصلی مشخصا «تضعیف» است. مطالعهای که در ژورنال رفتارهای سازمانی منتشر شده است تضعیف اجتماعی را اینگونه توصیف میکند:
رفتارهایی که هدف آنها از بین بردن قابلیت ایجاد و نگهداری روابط مثبت میان افراد، ممانعت از پیشرفتهای شغلی و خدشهدار کردن اعتبار افراد باشد تضعیف اجتماعی نامیده میشوند.
در اساس تضعیف اجتماعی از توصیفهای منفی برای تضعیف اهداف فرد یا کوچک نمایاندن موفقیتهایش استفاده میکند. افرادی که چنین کاری میکنند ویژگیهای مشخصی هم دارند:
این کار را با دیگران هم میکنند: شما تنها کسی نیستید که مورد حمله قرار میگیرید.
در حضور آنها حس تدافعی دارید: دایم احساس میکنید که باید چیزی را به آنها ثابت کنبد و البته نمیدانید که چرا!
آنها مدام در حال قضاوت کردن دیگران هستند: دوست دارند در مورد اطرافیان و سبک زندگی آنها شایعه درست کنند و در عین حال با هنرمندی شایعه و قضاوت را با هم ترکیب میکنند.
آنها در تعارف و تعریفهای طعنهآمیز استادند: غالب تعریفهای آنها هم برخورنده است.
در تعریف از خودشان زیادهروی میکنند: آنها خودشان را افرادی حمایتکننده، مراقب و مربی جا میزنند.
آنها شما را وسوسه میکنند: آنها با پیشنهاد جایگزینهای اغواکننده، شما را از هدفتان دور میکنند. زمانی که سعی میکنید به یک رژیم غذایی پایبند بمانید، شما را مجبور به خوردن غذای ناسالم میکنند. زمانی که سعی دارید پول پسانداز کنید، شما را به ریختوپاش دعوت میکنند.
البته باید براساس خصوصیات اخلاقیتان بدانید که تا چه حد حساس هستید. اگر در موردی خاص به شک افتادید میتوانید از یک ناظر بیطرف سوال کنید. مثلا من از مادرم سوال میکنم چرا که بهتر از هر کسی میداند من تا چه حد حساس هستم.
انگیزه را مشخص کنید
زمانی که مطمئن شدید که با تضعیف سروکار دارید، باید بفهمید که طرف مقابل چرا این کار را میکند. فرض اولیه این است که آنها به واسطه حسادت اهداف، موفقیتها یا تصمیمهای شما را تضعیف میکنند. بسیاری از اوقات این فرض درست است، اما دلایل دیگری هم ممکن است وجود داشته باشد. از جمله:
رقابت: مطالعهای در دانشگاه DePaul به «سوءاستفاده از قدرت نظارت» میپردازد و این چیزی است که در محیطهای کاری بسیار شایع است. شما ممکن است همکار، رییس یا ناظری داشته باشید که رفتارش با شما تهاجمی باشد تنها به این دلیل که در برابر شما احساس ضعف میکنند. مطالعه دیگری در ژورنال روانشناسی کاربردی به پستترین نوع طرز فکر میپردازد. چیزی که باعث میشود یک نفر برای حاضر میشود برای موفقیت هر کاری انجام دهد و البته هر رقیبی را به هر شکل ممکن از سر راه بردارد.
تصدیق تصمیمهای خودشان: افراد ممکن است تصمیمهای شما را تضعیف کنند چرا که آنها را به یاد کارهای خودشان میاندازد. پیش از آنکه به لسآنجلس بیایم یکی از همکاران دور و مسن ایمیلی به من زد و نوشت «این احمقانهترین تصمیم زندگیات است و سال بعد دست از پا درازتر بر خواهی گشت.» گرفتن چنین ایمیلی آنهم از کسی که چندان ارتباطی با او نداشتم بسیار ناراحتکننده بود. اما در ادامه گفت و شنیدها چیزی گفت به این مضمون که همه ما رویاهایی دیوانهوار در سر داریم، اما بیشتر ما آنها را دنبال نمیکنیم چرا که به اندازه کافی باهوش هستیم که بدانیم این رویاها دیوانهوار هستند. من همانجا فهمیدم که صحبتهای او بیش از آنکه درباره من باشد، درباره خود اوست!
نگرانی برای شما: از سوی دیگر من فکر میکنم گاهی تضعیف اجتماعی زمانی رخ میدهد که طرف مقابل واقعا نگران شماست. پدر و مادر من واقعا نگران رفتن من به کالیفرنیا بودند. برای مدتی طولانی آنها از هر فرصتی برای تضعیف تصمیم من استفاده میکردند. البته آنها قصد رقابت یا تایید خودشان را نداشتند. آنها نگران بودند که ممکن است شاهد شکست من باشند.
دانستن دلیل رخدادن این تضعیفها میتواند به شما کمک کند که مناسبترین تصمیم را در برابر آنها اتخاذ کنید.
صریح و صادق باشید
در بیشتر مواقع ارتباط برقرار کردن باید اولین خط دفاعی شما باشد. طرف مقابل شما ممکن است خودش هم نداند که در حال تضعیف شما است. زمانی که من فهمیدم که والدینم نگران وضعیت من در یک شهر جدید هستند راه ارتباط با آنها را پیدا کردم. برنامههایم را برای آنها شرح دادم و گفتم که به همه چیزهایی که آنها نگرانش هستند فکر کردهام. به علاوه به آنها گفتم که به حمایتشان نیاز دارم. از همان لحظه تضعیف متوقف شد و آنها به بزرگترین حامیان من تبدیل شدند.
توضیح دادن به دوستان و اطرافیان در مورد اهدافتان، اهمیتی که این اهداف برای شما دارد و تاثیر نظرات آنها بر شما میتواند به آنها هم کمک کند که درک بهتری از موقعیت داشته باشند.
ارتباط برقرار کردن بویژه زمانی که در محیط کار تضعیف میشوید اهمیت بهسزایی دارد. سایت dice.com اینگونه توضیح میدهد:
در اولین مرحله شما میتوانید با یک مکالمه ساده وضعیت را برای طرف مقابل شرح دهید. به عنوان مثال اگر شما را به جلسهای دعوت نکردهاند، می توانید به سراغ فرد موردنظر بروید و بگویید که مطمئن هستید این اتفاق سهوا رخ داده و از او بخواهید در موارد بعدی حتما شما را هم دعوت کند. داشتن چنین تعاملاتی باعث میشود که طرف مقابل را نسبت به موارد مشابه بعدی حساس میکند.
البته رک و راست به سراغ اصل مطلب رفتن لزوما در همه موارد جواب نمیدهد. اگر طرف شما رفتار تهاجمی نداشته باشد ممکن است به سادگی مظلومنمایی کرده و از شما بپرسد که چرا اینگونه تهاجمی رفتار میکنید. اگر کمی صراحت به کار نیامد راههای دیگری هم وجود دارد.
از دادن اطلاعات به آنها اجتناب کنید
اگر اطرافیان احساس بدی در شما بوجود میآورند، روند پیشرفت، اهداف و موفقیتهایتان را از آنها مخفی کنید. در راه رسیدن به اهداف اینرسی حرکتی بسیار مهم است. زمانی که کسی شما را کند میکند یا زمین میزند این اینرسی را از بین میبرد و ممکن است باعث شکست شما شود.
این تنها مربوط به اهداف هم نمیشود، گاهی افراد باعث میشوند نسبت به زندگی که دارید حس بدی پیدا کنید. در این حالت از هرچیزی که آنها را وارد گود میکند پرهیز کنید. گاهی باید موضوع تمرکز دوستیتان را عوض کنید.
روی چیزهای خوب تمرکز کنید. آیا فعالیتی هست که هر دوی شما را در شرایطی مثبت کنار هم نگه دارد؟ شاید اگر کارها را به صورت تیمی انجام دهید طرف مقابلتان دیگر نظرهای منفی ابراز نکند. شاید اگر هر دویتان با هم برای دویدن بروید او هم به اندازهای نفس کم بیاورد که توان گله کردن و منفیبافی نداشته باشد! این کارها را بیشتر انجام دهید و سعی کنید فعالیتهایی که باعث میشود او انتقاد کند یا جبهه بگیرد را کمتر انجام دهید.
اگر جنبههایی از زندگی شما هست که مستقیما حسادت یا رقابت طرف مقابل را برمیانگیزد و البته میخواهید رابطه را حفظ کنید، باید از آن جنبهها صرفنظر کنید.
البته میتوانید از تکنیکی شبیه تکنیکهای نرم هنرهای رزمی استفاده کنید. تکنیکی که هم تدافعی و هم تهاجمی است. شما نمیخواهید به طرف مقابلتان آسیب بزنید، فقط میخواهید از شر حمله او در امان بمانید. در هنرهای رزمی از انرژی خود حملهکننده برای مقابله استفاده میکنند. انرژی او را سد نمیکنند بلکه از سر راهش کنار میروند و اتفاقا کمی هم نیرو در جهت حمله به او وارد میکنند تا به مسیرش ادامه دهد و دور شود. مثلا اگر دوستی به شما میگوید که باید یک ماشین نو بخری و این لگن قراضه را دور بیاندازی، به جای مقابله بگویید «واقعا ماشینهای جدید را دوست دارم» و صحبت را به مدلهای جدید و خصوصیاتشان بکشید و البته لازم نیست برای خرید ماشین جدید هیچ اقدامی بکنید.
رابطه را تغییر دهید
اگر طرف مقابل شما یک آشنای دور یا یک همکار باشد به سادگی میتوانید ارتباط را با او قطع کنید. ولی در مورد اعضای خانواده یا دوستان نزدیک چنین کاری به سادگی ممکن نیست. در این صورت سعی کنید وقت کمتری را با آن فرد بگذرانید یا دوستی را موقتا کمرنگتر کنید.
به خصوص زمانی که پای رقابت در میان باشد، کمی دوری میتواند به نفع شما باشد. ضربالمثل قدیمی «دوری و دوستی» چندان هم بیراه نیست. این دوری به طرف مقابلتان کمک میکند که درک کند دوستان باید از یکدیگر حمایت کنند نه اینکه در صدد تضعیف هم باشند.
تا جایی که میشود از این تضعیفها بهره مثبت ببرید
از جهاتی این تضعیفها میتوانند انگیزه دهنده هم باشند. من دوست ندارم در زندگی دایم با آنها سروکار داشته باشم اما راههایی را برای مفید ساختن آنها یاد گرفتهام.
رقابت میتواند انگیزه ایجاد کند. من سالها با یکی از دوستانم به صورت مداوم رقابت میکردم. غالبا دستاوردها یا موفقیتهای طرف دیگر را کوچک میشمردیم و این برای هر دوی ما انگیزه رقابت را بیشتر میکرد. ما سختتر کار میکردیم تا ثابت کنیم طرف مقابل اشتباه میکند. البته هرچه بزرگتر میشدیم بیشتر یاد میگرفتیم که چگونه حمایتکننده باشیم و با موفقیتهای طرف دیگر تشویق به تلاش شویم نه اینکه آن را به عنوان تهدید ببینیم. البته این شیوه میتواند اثرات منفی هم داشته باشد. به هر حال این شما هستید که باید بدانید چه زمانی کار را متوقف کنید.
نکته دوم در جهت بهره بردن از تضعیفها این است که آنها معمولا نقاط ضعف شما را هدف میگیرند و این به شما کمک میکند که ضعفهایتان را بهتر بشناسید و در نتیجه در صدد رفع آنها بربیایید. تضعیفها غالبا بیمنطق هستند، اما زمانی که کسی مرا تضعیف می کند پیش از مقابله یا گذشتن از آن اول از خودم میپرسم که آیا در آنها حقیقتی (هرچند آزاردهنده) وجود ندارد؟
تکیهگاهی بیابید
مسلما همیشه قرار داشتن در جمعی که شما را حمایت و تایید کنند بسیار مفید خواهد بود. در یک مطالعه پژوهشگران وجود حمایت حتی زمانی که تضعیف اجتماعی وجود دارد، میتواند تفاوتهای بارزی ایجاد کند. در این مطالعه آمده است:
دریافت حمایت مفید و مثبت از سوی دوستان نزدیک و خانواده با افسردگی کمتر مربوط است و تضعیفها با افزایش افسردگی مرتبط است. در شرایطی که هر دو با هم وجود داشته باشند، بار منفی تضعیفها نمیتواند اثر مثبت حمایت مثبت را از بین ببرد.
سروکله زدن با «تضعیف اجتماعی» چه از جانب دوستان باشد و چه خانواده یا همکاران ناراحتکننده است. حتی زمانی که فکر میکنید موضوع مهمی نیست و میتوانید از پس آن بر بیایید، آثار مخرب آن میتواند به تدریج شما را در برگرفته و در نهایت بر شما غلبه کند. احساس عدم امنیت و ناتوانی میکنید و عصبانی میشوید. اقدام به موقع میتواند این مشکل را در نطفه خفه کند یا حداقل کمک کند که آن را مدیریت کنید و کنترل بهتری بر اوضاع داشته باشید.
.
.
Years ago, a friend introduced me to someone who asked what I did for a living. “I work on an online video series,” I said. It was hard work, it required lots of planning, researching and interviewing, and it was how I paid the bills. My friend chimed in, “She’s a vlogger,” then giggled. I didn’t quite understand what she meant, but I felt diminished.
It was the first of what turned out to be a series of confusing, passive-aggressive incidents. You’ve probably been there, too. Maybe it’s your career. Maybe you want to eat healthier. Or maybe you’re making more frugal choices to get your finances in order. Whatever the impetus, most of us have dealt with a friend or family member who seems to enjoy knocking you down a peg.
It’s called social undermining, and it may seem harmless enough, but it can take an emotional toll. You start to doubt yourself, you feel a lack of support, and you become resentful. It’s not fun to deal with, especially if you hate confrontation. But it’s best to nip an undermining friend in the bud before you reach a boiling point. Here’s how to go about it.
Look for the Signs
Before anything, make sure you’re actually dealing with social undermining. We all put our foot in our mouths occasionally. What seems like social undermining might just be someone saying something stupid. For example, when a frugal friend once told me how much she saved on her wedding, I agreed that “cheap” weddings could be great. I felt horrible immediately after saying it, because it sounded like a criticism rather than something I admired.
That was an honest mistake; there was no motive. With social undermining, the motive is to well, undermine. Here’s how a study published in the Journal of Organizational Behavior defines it:
Behavior intended to hinder, over time, the ability to establish and maintain positive interpersonal relationships, work-related success, and favorable reputation.
Basically, social undermining uses negativity to weaken a person’s goals or successes. You’ll probably notice a few distinctive traits in someone who does this:
They do it to others: You’re not the only one to take notice.
You feel defensive around them: You feel defensive, like you have to prove something to them, and you’re not quite sure why.
They’re judgmental: They like to gossip about the lifestyle choices of other friends or family members. They might disguise gossip and judgment as concern.
They’re great at backhanded compliments: Their compliments seem oddly insulting.
They overcompensate: They oversell themselves as supportive, nurturing, or caring.
They tempt you: They steer you away from your goals by offering tempting alternatives. When you’re trying to stick to a diet, they urge you to eat unhealthy food. When you’re trying to save money, they tempt you to splurge.
Of course, you want to make sure you’re not being sensitive. I was born with thin skin, so I tend to brush off most comments I think are undermining, chalking them up to my sensitivity. But if I’m really unsure about something, I’ll ask an outsider. My mom, for example, knows better than anyone just how sensitive I can be.
Identify the Motive
Once you’re sure you’re dealing with an underminer, it helps to understand why they’re doing it. Common assumption is that people undermine your decisions, goals, or success because they’re jealous. Many times, that’s true. But not always. Here are a few other causes:
Competition: A study published at DePaul University pointed to abusive supervision, and it’s common in the workplace. You might have a colleague, boss or supervisor that just acts hostile because they feel powerless. Another study in the Journal of Applied Psychology looked at bottom line mentality: when a colleague is willing to do whatever it takes to succeed, including getting any competition out of the way.
Projection: People might also undermine your choices if it reminds them of their own. Before I moved to Los Angeles, a random, old coworker got wind of it and emailed me, saying it was the stupidest decision I’d ever make. “You’ll come back next year with your tail between your legs,” he wrote, which was a drastic thing to read from someone I didn’t know very well. But in a follow-up, he added something like, everyone has crazy dreams, but most of us don’t follow them, because we’re smart enough to know they’re crazy. I realized this was less about me and more about his own experiences.
Concern: On the other hand, I also think social undermining happens when there’s genuine concern. My parents were terrified of my move to California. And for a while, they took every chance they could to undermine my decision. But it didn’t come from a place of projection, competition, or envy. They were worried and afraid to see me fail, because they wanted the best for me.
In figuring out how to address social undermining, it helps to first understand why it’s happening. This way, you can pick the best option for dealing with it.
Be Upfront
In most situations, communication should be your first line of defense. Your friend, coworker, or boss might not even be aware they’re undermining you to begin with. In high school, a close friend of mine started dating someone and spending most of her time with him. I’d occasionally tease her about the relationship, and I didn’t really think about it. One day, she point-blank asked, “Why don’t you ever have anything nice to say about him?” I realized I was belittling what she had because I was jealous of both of them, and I wasn’t even aware I was doing it.
Once I realized my parents were scared about my well-being in new city, I knew how to communicate with them about their social undermining. I explained my plans to them and showed them I’d considered all of the things they worried about. Plus, I told them I needed their support. From then on, the undermining stopped and they’ve been hugely supportive instead.
Explaining to a friend or family member what your goals are, why those goals are important to you, and how their remarks affect you, can help them be more aware of the situation. As selfish as it sounds, when my friend called me out, I realized her relationship had nothing to do with me. It was her happiness, and I was able to separate from it my own feelings of jealousy. Her being upfront made me more aware of the situation and what I was doing.
Communication is also important when you’re being undermined at work. Career site Dice.com explains:
Early on, you might be able to address the situation with a simple conversation. If you weren’t invited to a meeting, for example, you can approach the person who left you off the invite, tell them you’re sure it was an oversight, and ask them to include you in the future. Having that kind of conversation “puts the offender on notice,” said Kathy Robinson, founder of the coaching firm TurningPoint in Arlington, Mass.
Plus, it keeps a record of the behavior, in case you’re ever thrown under the bus.
Being upfront works in some situations, but not all of them. If the undermining is passive-agressive, your friend might play dumb. Or, they might turn it around and ask why you’re being confrontational. When a bit of honesty and communication don’t work, here are some other options.
Stop Giving Them Information
Consider keeping your progress, milestones, or successes to yourself if your friend only makes you feel bad about them. Momentum is important to staying on track with your goals. When someone knocks you down, that can kill your momentum.
It doesn’t even have to be goal-related. Sometimes, underminers simply try to make you feel bad about the life you already have. Either way, it can help to avoid any topics that bring it out in them. Get Rich Slowly suggests refocusing the friendship:
Focus on the good. Is there an activity that brings the two of you together in a positive way? Maybe when you do things as a part of a group, your friend doesn’t make negative comments. Or maybe when you go for a run together, he or she is too out-of-breath to make dismissive comments! Do more of those things and drop the kinds of social activities where your friend is more prone to undermine and criticize.
If aspects of your life inevitably bring out their jealous or competitive side, it might be best to avoid those topics, if you want to keep the friendship.
In that same Get Rich Slowly piece, one reader offers an interesting suggestion for avoiding underminers:
There’s a technique, I think in judo…where you use your opponent’s energy against them – e.g., when they lunge at you, you don’t try to block them but instead sidestep and then pull them in the direction they’re already going so they can’t do anything to you until they recover. That’s kind of what I do with underminers.
Even when I totally disagree with their stance, I acknowledge it in a “wouldn’t it be nice” way and change the subject…
For example: UMer: “Don’t you know it’s useless to try and save money? Life will just find a way to take it from you.” Me: “Yeah, that could happen. Hey, did you catch last night’s episode…” Or, UMer: “You should buy a new car, yours sucks.” Me: “OMG, I’d love a new car! That’d be great.” and not bother doing anything to buy a new car.
In martial arts, it’s called the soft technique, and as the reader mentions, it’s both defensive and offensive. You don’t want to hurt your undermining friend, but you do want to get out of the way of their jabs. Shrugging off the conflict can make their attempts more obvious, forcing them to deal with it on their own.
Change the Relationship
If your underminer is a casual acquaintance or a colleague, it’s easy enough to just stop talking to them. But with a friend or family member, it’s not so easy.
If nothing else works, try a couple of suggestions we’ve made before about dealing with a jerk friend. Specifically, we recommend spending less time together or giving the friendship a break.
Especially if there’s competition, a little distance might do you some good. The cliche, absence makes the heart grow fonder may ring true. Distance could make you realize friendships should be supportive, not undermining.
Take What You Can From It
In some ways, undermining can be motivating. I don’t want it in my life constantly, but I try to make it useful in a couple of ways.
Competition can be motivating. For years, I was in constant competition with a good friend of mine. We often undermined each other’s successes, and that wasn’t pleasant, but it fueled our competitiveness. We worked harder to prove the other person wrong. Eventually, we grew up and learned to be supportive and encouraged by each others’ accomplishments rather than threatened by them. But if you don’t have a friend who’s as cooperative, it can help to use their undermining to your advantage. Of course, it can easily have the opposite effect, so you have to know when to pull back.
Second, I started using undermining as a trigger. Many times, underminers will attack your weakest spots, and that can be a good thing, because it can make you aware weaknesses you didn’t know you had. Many times, the undermining is senseless. But when someone does it now, I first ask myself if there’s any truth to it before just throwing it away, however rude it may be.
Find Support
Of course, it also helps to surround yourself with supportive people. In a study published in Social Science and Medicine, researchers found that positive support can make a difference, even when social undermining (or what they call “problematic support”) exists:
Receipt of positive or helpful support from close friends and family was related to lower depression; receipt of problematic support was related to increased depression. A positive x problematic support interaction suggested that the costs of problematic support do not cancel out the benefits of positive support.
Illustration by Tara Jacoby.
.
.
چگونه با افرادی که شما را به لحاظ اجتماعی تضعیف میکنند کنار بیایید؟
منبع اصلی: lifehacker
منبع فارسی: یک پزشک
.
.
ضمن تشکر از زحمت شما، آیا نبایست منبع ، نویسنده، و اطلاعات در مورد وی ارائه شود؟
موافقم
احسنت. لطف کردی وقت گذاشتی و ترجمه روان و سلیس کردی. ممنونم
سلام. مقاله جالبی بود. ولی اگر مترجم محترم در کنار ترجمه می توانست با اضافه کردن حدیث و روایت به آن جنبه بومی و مذهبی می داد و تالیف گونه ای از متن ارائه می داد جالبتر می شد. موفق باشید.