با اهدای جسد حیوانات می‌توان از كشتن حیوانات در كلاس‌های تشریح جلوگیری كرد

با اهدای جسد حیوانات می‌توان از كشتن هزاران حیوان در كلاس‌های تشریح جلوگیری كرد

بیش از 1200 حیوان در یك کلاس جانورشناسی كشته می‌‌شوند؛ طی سه ماه، در «فقط» یك كلاس 1200 حیوان. این میانگین آماری است كه « رامک  روشنایی» دندانپزشكی كه هشت سال قبل موسسه‌ی جایگزین‌های آزمایش روی حیوانات را به این امید پایه‌گذاری كرد كه دانشگاه‌ها با او همكاری می‌كنند و این آمار هر روز كمتر از قبل می‌شود و یك روزی ممكن است به صفر برسد. اما این اتفاق رخ نداد. این‌كه چرا دانشگاه‌ها قبول نمی‌كنند در قبال دریافت جسد حیوانات، با نمونه‌های زنده كاری نداشته باشند هنوز مشخص نیست و بدتر از آن هنوز كسی نمی‌داند زمانی كه پای اهدای جسد حیوانات وسط می‌آید و مردم با میل شخصی‌شان می‌خواهند جسد را اهدا كنند،‌ چرا با آن‌ها همكاری نمی‌شود؟ افراد زیادی كه حیوان خانگی‌شان را از دست می‌دهند حاضرند جسد حیوان‌شان به دانشگاه اهدا كنند تا علم پیشرفت كند، اما مشكل این‌جاست كمتر دانشگاهی پیدا می‌شود كه به جای حیوان زنده از جسد حیوانات استفاده كند. هر چند استفاده از جسد از نظر مالی صد در صد به نفع دانشگاه‌هاست.

موسسه‌ی جایگزین‌های آزمایش روی حیوانات را با چه هدفی تاسیس كردید؟

هدف اصلی ما استفاده از روش‌هایی بود كه جایگزین استفاده‌‌ی سنتی از حیوانات برای آزمایش شود. تفكرمان این بود كه ما می‌توانیم برای آزمایش‌های علمی روشی را در پیش بگیریم كه در آن از كشتن موجود زنده خبری نباشد. ما می‌خواستیم كاری كنیم تا در دانشگاه‌ها از حیوانات سواستفاده نشود.

چطور دغدغه‌های یك دندانپزشك به سمت حیوانات و فعالیت در جهت نكشتن آن‌ها رفت؟

حیواناتی مانند گربه، گوسفند، پرندگان و… از همان ابتدای بچگی در زندگی ما ایرانی‌ها وجود دارند و همراه ما رشد می‌كنند. اصلا از نظر جغرافیایی كشور ما خواستگاه حیواناتی مانند گربه است و خو گرفتن با این حیوانات معمولا در ما نهادینه می‌شود. زمانی كه من وارد دانشگاه شدم فهمیدم برای پژوهش در رشته‌های پزشكی حیوانات زنده را می‌كشند تا از آن‌ها استفاده كنند.

حیواناتی از خیلی جهات  شبیه انسان هستند و همه چیز را حس می‌‌كنند. ما در دانشكده‌های‌مان برای آزمایش كردن،‌ هیچ انسانی را نمی‌كشیم، حتی اگر شخص دچار معلولیت و بیماری شدید باشد، حتی اگر خانواده‌ای كنارش نباشد تا از او نگهداری كند هم به ذهن‌مان خطور نمی‌كند آزاری به او برسانیم اما چطور می‌شود كه به راحتی دست به كشتن حیوانات می‌زنیم؟

حیوانات هم مثل انسان‌ها دوست ندارند رنج بكشند، دل‌شان نمی‌خواهد در قفس باشند یا روی آن‌ها كارهای دردناك انجام دهند. دانشجویان پزشكی با هدف كمك به بیماران و التیام بخشیدن به درد آن‌ها درس می‌خوانند و فارغ‌التحصیل می‌شوند. هیچ پزشكی دنبال این نیست كه به بیمارش آسیب بزند و به نظر من استفاده از حیوان زنده برای آزمایش با هدف اصلی پزشكی و دام پزشکی در تناقض است. این فكرها خیلی در سر من می‌چرخید.از همان موقع شروع كردم به سرچ كردن در اینترنت و در نهایت توانستم با اطلاعاتی كه به دست آورده بودم این موسسه را تاسیس كنم.

اعضای موسسه‌ی شما چطور به این كار ملحق شدند؟

زمانی كه این فكر به ذهنم رسید آن را با دوستان  نزدیكم در میان گذاشتم و كار را با چند  نفر از دوستانم شروع كردم. اوایل دست ما خالی بود و هیچ چیزی نداشتیم كه به كسانی كه با ما در ارتباط بودند ارائه بدهیم. نهایت كاری كه از دست‌مان برمی‌آمد این بود كه یك وبلاگ بسازیم و با قرار دادن اطلاعات در آن نظر مردم را جلب كنیم. از طرفی برای جذاب مخاطب در نمایشگاه‌هایی كه مربوط به دام بود غرفه می‌گرفتیم و كارمان را تبلیغ می‌كردیم. آن زمان فقط می‌توانستیم این‌كار را انجام بدهیم.

واكنش مردم و استادان دانشگاه نسبت به كاری كه شما می‌كردید چه بود؟

برای‌شان جالب بود و شروع می‌كردند به پرس و جو كردن. وقتی همه چیز را برای‌شان توضیح می‌دادیم اولین چیزی كه می‌گفتند این بود كه «خب باشه، ما اگه از روش كشتن حیوونا برای آزمایش استفاده نكنیم پس چیكار كنیم؟» آن زمان چیزی نداشتم كه به آن‌ها ارائه بدهیم، در جواب سوالات‌شان می‌گفتیم ایده‌اش را داریم اما تجهیزاتش هنوز مهیا نشده است. حالا هشت سال از آن ماجرا می‌گذرد و ما ایده‌ای كه در ذهن داشتیم را با استفاده از وسایل مدرن و آشنایی با روش هایی مانند اهدای جسد، اجرایی كرده‌ایم.

روش استفاده از جسد حیوانات در دنیا به چه زمانی برمی‌گردد؟
حدود 20سال قبل دكتر کومار ، روشی ابداع كرد كه در آن نیازی به استفاده از حیوان زنده برای آموزش  نبود. او از جسد حیوانات برای انجام  آموزش آناتومی  استفاده كرد. قبل از هر چیزی باید بدانید برای آماده سازی حیوان برای استفاده در کلاسهای درس،  نیازی به تپش قلب نیست، در حالت سنتی معمولا ماده‌ سوزاننده ای  به اسم فرمالین به قلب حیوان زنده تزریق می‌كنند تا با جریان خون به تمام بدن حیوان رسیده و به اصطلاح آماده سازی یا  فیکس بشود و  این مدل فیكس كردن بدن حیوان،‌ به شكل دردآوری حیات او را می‌گیرد و او را از یك جاندار تبدیل می‌كند به یک جسم جامد؛ حالتی از ماده كه خراب نمی‌شود و می‌توان تا مدتی از آن استفاده كرد. او با ابداع این روش، اعلام كرد كسانی كه حیوان‌شان را از دست می‌دهند اگر بین 48 تا72 ساعت آن را به دانشگاه‌ها تحویل بدهند می‌توان جسد را فیكس و از آن استفاده كرد.

چطور حیوانات فیكس می‌شوند و قلب‌شان از تپش می‌ایستد؟

در حالتی كه حیوان زنده است، با تزریق فرمالین به شكل كاملا دردناكی این اتفاق رخ می‌دهد. اما اگر قرار باشد جسد را فیكس كنیم كار ساده است. با فشار سرم فیزیولوژی گرم، خون لخته شده در بدن حیوان مرده خارج می‌شود و بعد می‌توان ماده‌ی فكیس كننده را وارد بدن او كرد. دقیقا مانند زمانی كه حیوان زنده است. این كار برای حیوانات کوچک با یک سرنگ و برای حیوانات بزرگ با یک پمپ ساده انجام میشود و  نه نیاز به دستگاه ویژه‌ای دارد نه دانش خاصی. با یك فیلم ساده‌ی نیم ساعته می‌توان به طور كامل آموزش این كار را دید.

الان در دانشگاه‌های ما از جسد حیوانات استفاده می‌شود؟

متاسفانه خیلی كم. مردم برای این‌كه حیوان‌شان را تحویل بدهند مشكلی ندارند اما دانشگاه‌ها معمولا حیوانات را قبول نمی‌‌كند. این در حالی‌ است كه در تعداد زیادی از دانشگاه‌های دنیا تا روز آخری كه دانشجو درس می‌خواند یك حیوان را هم آزار نمی‌دهد.

دلیل‌شان برای نپذیرفتن جسد حیوانات چیست؟

بهانه‌های متفاوت می‌آورند. از این‌كه كلاس نداریم گرفته تا این‌كه گنجایش سردخانه‌ پر است  یا سردخانه نداریم. متاسفانه مشكل اصلی این است كه هنوز استفاده از جسد حیوانات برای تشریح در دانشگاه‌های ما جا نیفتاده است و این كار باید به شكل كاملا رسمی با دانشگاه‌ها هماهنگ شود. جالب است برای تمام كارهایی اهدایی و كمك‌رسانی، همیشه نیاز به تبلیغ‌های گسترده است اما در این كار مردم به شدت همكاری می‌كنند و اصلا مشكل اهدا كننده نداریم، اما كسی نیست از این اجساد اهدایی استفاده‌ای كند. یك‌بار ما تبلیغ كوچكی در یك مجله‌ی كم‌تیراژ دادیم و مردم  به  سرعت شروع كردند به پرس‌‌و‌جو برای اهدای جسد حیوان‌شان، اما در نهایت ما شرمنده‌شان شدیم. چون دانشگاه‌ها جسد حیوان را به سختی قبول می‌كنند.

كدام دانشگاه تا الان برای دریافت جسد با شما همكاری كرده است؟

ما چند گربه به دانشگاه تهران دادیم و یك مورد سگ هم به دانشگاه علوم تحقیقات شهریار.

متاسفانه علاوه بر دانشگاه‌ها در بعضی مدارس هم از حیوانات زنده برای آزمایش استفاده می‌شود. همین سال  قبل گزارش خرگوشی كه در كلاس زیست كالبدشكافی شده بود را منتشر كردند و كلی سر و صدا به پا كرد. این كار غیرقانونی است؟

ما در این خصوص با آموزش و پرورش صحبت كردیم و جلسه هم گذاشتیم اما آن‌ها اعلام كردند در مدارس تشریح انجام نمی‌شود و اگر هم بشود غیرقانونی است و می‌توان در خصوص آن شكایت كرد. در نهایت ما به نقطه‌ نظر مشتركی نرسیدیم چون قضیه به طور كلی انكار شد. درخواست ما ممنوعیت این كار بود كه فعلا انجام نشده است. این كار تاثیر بسیار بدی روی بچه‌ها دارد من با چند روانشناس و روان پزشک  خبره صحبت كردم و آن‌ها بارها تاكید كردند كه آثار این كار تاثیر بسیار بدی در ذهن و روان دانش آموز و دانشجو می گذارد.

تبعیض نژادی، تبعیض جنسیتی، کودک آزاری و حیوان آزاری همه از یک جنس هستند و موج خشونت در جامعه ایجاد می کند.

مسئله‌ی مهم دیگری كه ذهن من را در این خصوص مشغول نگه‌ داشته این است كه یك معلم چطور   حیوان را بیهوش میکند ،  در حالی‌كه ماده بیهوش کننده کتامین یک داروی ممنوعه و کنترل شده است و حمل و نقل آن جرم محسوب می‌شود؟

آماری دارید از این‌كه در یك دانشگاه چه تعداد حیوان كشته می‌شوند؟
طبق اطلاعاتی كه من دارم و آماری كه در دانشگاه منتشر شده است، در كلاس جانورشناسی رشته زیست شناسی در دانشگاه در یك ترم،‌ حدود 1260حیوان كشته می‌شوند. این رقم فقط متعلق به یك كلاس در یك دانشگاه است، حالا خودتان می‌توانید تعداد كلاس‌ها و دانشگاه‌های كشور را حساب كنید و متوجه شوید عددی كه به دست می‌آید چقدر عجیب و غریب است. یك‌بار هم یكی از دانشجویان دامپزشكی به من گفت در كلاس جانورشناسی‌شان برای یاد دادن یك مسئله در یك روز، 40كبوتر كشته‌اند در حالی كه می‌شد با یك كبوتر و حتی  با نرم افزار آموزشی یا مدل هایی که شبیه عروسک کبوتر است آن‌ درس را آموزش داد.

معمولا كدام حیوانات بیشتر برای انجام آزمایش‌ها كشته می‌شوند؟

در دانشکده های داروسازی، پزشکی، زیست شناسی و سایر علوم وابسته  موش، خرچنگ، سمندر، مار، کبوتر، لاک پشت، زالو، زنبور،وزغ، خرگوش و قورباغه و علاوه بر این ها  در دانشکده های دامپزشکی  سگ و گربه و اسب و گوسفند هم بطور گسترده ای کشته می شوند.

روش‌هایی كه می توان با جایگزین كردن آن‌ها از كشتن حیوانات جلوگیری كرد

آزمایشگاه‌های خشك

«رامك روشنایی» و دوستانش برعكس خیلی‌‌های دیگر فقط مشكلی كه پیدا كرده‌اند را هر روز فریاد نمی‌زنند بدون این‌كه راه‌حلی برایش ارائه بدهند. آن‌ها چندین و چند روش جایگزین دارند كه با استفاده از آن‌ها می‌توان جان حیوانات را نجات داد. روشنایی در این خصوص توضیحات جالبی دارد كه در ادامه آن‌ها را می‌خوانید.

قبل از این‌كه برسیم به راهكارهای جایگزینی باید به نكته‌ای اشاره كنم. بعضی از نكات آموزشی را می‌توان بدون هیچ درد و مشكلی روی بیمارانی كه در بیمارستان بستری هستند آموزش داد.  در شرایطی که حیوان صاحبداری به کلینیک دانشکده دام پزشکی برای درمان و یا جراحی مراجعه کرده،  دانشجو می‌تواند زیر نظر استادش بیمار را ویزیت كرده و روش درمانی را روی او تمرین كند. البته منظور روش‌های بی‌خطر و ساده است كه در واقع استاد از انجام آن مطمئن است و دانشجو برای كار عملی از این فرصت استفاده می‌كند.

روش بعدی استفاده از وسایل ساده برای انجام تمرین  است. دانشجویی كه می‌خواهد بخیه زدن را تمرین كند، نیازی نیست حیوانی را به كشتن دهد و روی بدن او بخیه كند، برای این كار می‌توان از بالشتك استفاده كرد. در زمان دانشجویی ما همین كار را می‌كردند .امروزه پد های مخصوص و حتی مدل ها و مانکن هایی برای تمرین بحیه زدن و تزریف کردن و خون گرفتن ساخته شده است.

دانشگاه‌ها می‌توانند با توجه به نیازی كه دارند، وسایل آموزشی برای این كار را كشورهای خارجی وارد كنند یا دانشجویان وسیله‌ای را به عنوان پایان‌نامه‌شان  طراحی کنند  و ارائه‌اش بدهند. دانشجو باید بداند که خود او مسئول کارهایی است که انجام میدهد
روش دیگری كه ما خیلی روی آن تاكید می‌كنیم و امیدواریم فرهنگش روز به روز بیشتر شود، اهدای جسد حیوانات است كه به سادگی می‌توان انجامش داد.»

روشنایی:  مدل ها و مولاژهایی داریم  كه با بودجه‌ی خودمان وارد كرده‌ایم  و به شكل رایگان در اختیار دانشگاه‌ها قرار می‌دهیم تا آن‌ها دست از كشتن جانوران بردارند. اما شاید باورتان نشود كه چند دانشگاهی كه با آن‌ها صحبت كرده‌ایم حتی برای استفاده از این وسایل رایگان و مدرن هم مردد هستند  كه در مقابل دریافت خدمات رایگان ما دست از كشتن حیوانات بردارند. یكی از راه‌حل‌های دیگر استفاده از آزمایشگاه خشك است. كاری كه به راحتی با یك نرم‌افزار و یك كامپیوتر قابل اجراست.ما  نرم افزارهایی در اختیار داریم که در دانشگاه های معتبر جهان ساخته شده اند و  حق كپی رایتش را به موسسه ما داده‌اند.  این كار هم اخلاقی و مقرون بصرفه است و هم از کیفیت آموزشی بسیار بالاتری برخوردتر است و

رجم و شفقت را که ارزشهای اخلاقی لازمی برای درمان بیمار هستند در دانشجو حفظ می کند، آسودگی وجدان دانشجو را حفظ میکنند و در تمام دنیا هم از آنها  استفاده می‌شود.»

خداوند در قران در سوره اسراء، آیه ۳۳ فرموده: نفسی را که خدا برای آن حرمت قرار داده است، جز به حق، به قتل نرسانید.

امروزه با وجود راه های جایگزین و ابزار های پیشرفته، چنین به نظر می رسد که کشتن حیوانات در آزمایشگاه ها امری بر حق نمی باشد.

مقام معظم رهبری نیز در مورد آزمایش هایی که روی حیوانات انجام می شود فتوی داده اند که: بطور کلی آزار و اذیت حیوانات جایز نیست و اگر راه دیگری به عنوان جایگزین وجود دارد باید از آن راه استفاده کرد.

.


.

با اهدای جسد حیوانات می‌توان از كشتن هزاران حیوان در كلاس‌های تشریح جلوگیری كرد

جان حیوانات را نگیرید

نویسنده: میترا شكری

کانال تلگرامی مخالفان آزمایش روی حیوانات

کانال تلگرامی مدارک حیوان‌آزاری در مراکز آموزشی و تحقیقاتی

.


.

4 نظر برای “با اهدای جسد حیوانات می‌توان از كشتن حیوانات در كلاس‌های تشریح جلوگیری كرد

  1. چرا پیج اینستاگرام ندارید ،من کوهی هستم مدیر انجمن حافظان مهربانی
    حزود هشتاد هزار فالوور داریم در سوشال مدیا و میتونیم صدای بلندتری رو به مخاطببن ارائه بدیم
    ادرس اینستاگرام
    Instagram.com/navidkoohi

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *