در گفت‌وگویی که ۲۳ آبان ماه ۹۸ به همت انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شریف میان حسام سلامت و محمد ماشین‌چیان برگزار شد؛ از یک سو حسام سلامت کوشش می‌کند به اتکای شواهد تجربی و مستندنگاری‌های میدانی، نشان داد که «نئولیبرالیسم ایرانی» چگونه کار می‌کند، با چه نیروهای دیگری ترکیب شده است، چه خطوطی را دنبال می‌کند، چه مناسبات قدرتی می‌سازد، با نیروهای کار چه می‌کند، منطق انباشت سرمایه را چگونه پیش می‌بَرَد، موازنه‌ی قوای سیاسی را چگونه تغییر می‌دهد یا بازتولید می‌کند، و سئوال‌های دیگری از این دست. همه‌ی اینها در حالی است که، از سوی دیگر محمد ماشین‌چیان، نماینده نظریه‌پردازان بازارگرا اساساً وجود سیاست‌های نئولیبرالیستی در اقتصاد سیاسی ایران را انکار می‌کند و بر این باور است که نظام اقتصادی حاکم را باید به اتکای مفاهیم دیگری توضیح داد که اصولاً ربطی به نئولیبرالیسم ندارند، اگر به تمامی با آن در تعارض نباشند.
.
.
صوت نشست «آیا اقتصاد ایران نئولیبرال است؟»
.
.
نشست «آیا اقتصاد ایران نئولیبرال است؟»
با حضور حسام سلامت و محمد ماشین‌چیان
.
.
این آقای سلامت، چرا موقع حرف زدن، هی برای تأیید گرفتن «هان؟ ها؟» می‌کند؟ شاید بالای صد بار این کار را انجام می دهد. مد شده؟
حق با آقای ماشین چیان است : « نظام اقتصادی حاکم را باید به اتکای مفاهیم دیگری توضیح داد » ؛ اما اولاً تبیین این نظام به سیاست های « نو لیبرالی » ربط دارد و بی توجه به آن نمی توان وضع کنونی را تشریح کرد ؛ ثانیاً « نظام بازار » مانند هر اتوپیای دیگری ، فاقد مصداق مطلق و تام است . حتا نظام آمریکا هم در وجه غالب ، مطابق ایده « نظام بازار » مورد نظر امثال هایک نبوده است و نخواهد بود . دیگر این که ، اگر ایدئولوگ های نظام بازار از زیر بار مسئولیت تحقق وضع موجود شانه خالی می کنند ، عجیب نیست ؛ مسئولیت گریزی عمومی است !