پورنوگرافی با اندازه مغز چه ارتباطی دارد؟

13 نظر برای “پورنوگرافی با اندازه مغز چه ارتباطی دارد؟”

1. تحقیق بسیار روشنگرانه و مهمی بود،
   توصیه میکنم فیلم Shame 2011 اثر زیبای استیو مک کوئین را هم حتما ببینید، موضوعش درباره همین مساله هست.

   پاسخ

   1. فیلم “شرم” واقعاً زیبا و نکته سنجانه است. چقدر خوب کردید که این فیلم را معرفی کردید. این را هم بنویسم که دوستان فیلم شرم استیو مک کوئین را با فیلم “شرم”(1968)ساخته اینگمار برگمان که موضوع متفاوتی هم دارد اشتباه نگیرند.
      فیلم “دان جان”(2013) هم توصیه کردنی است. به این لینک رجوع کنید:
      https://en.wikipedia.org/wiki/Don_Jon
      چنانکه میدانید “دان جان” تعبیر انگلیسی “دُن خوان” ( گاهی به دُن ژوان تلفظ و نوشته میشود) در اسپانیایی است-ریشه آن به اسپانیا برمیگردد-، که چونان اسطوره “بی بند و باری جنسی” شناخته میشود
      نگر این لینک:
      https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D9%86_%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86
      و در روانشناسی نیز کاربرد دارد.
      نگر:
      https://en.wikipedia.org/wiki/Don_Juanism

      موتسارت هم أُپرایی در دو پرده تحت همین عنوان و با همین محوریت دارد.
      نگر:
      https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D9%88%D9%86_%DA%98%D9%88%D8%A7%D9%86
      جرج برنارد شاو نمایشنامه ای دارد که بخش سوم آن “دو خوان در جهنم” نام دارد. این بخش را ابراهیم گلستان ترجمه کرده است، ولی نمیدانم در دسترس است یا نه؟ و یا اگر یافت نمیشود، آیا نسخه پی دی اف آن پیدا میشود یا نه. تقریر تازه ای است از سرنوشت دن خوان. خواندن این نمایشنامه هم خوب است.

      پاسخ

      1. چه جالب دوستانی که با پورن مخالف هستند فیلمهایی را معرفی می کنند که فقط کافیه پوسترشون را ببینی تا بفهمی چقدر خود این فیلمها شبیه پورن هستند!
         این فیلمها در محتوا مسائلی مثل پورن را محکوم می کنند اما در دقیقا از نظر بصری و فرمی با تصاویر برهنه و جذابیتهای جنسی تماشاگرانشان را جذب می کنندو در نهایت توسط برخی زاهد مسلکها هم توصیه می شود.
         تجربه شخصی من حاکی از آن است که دقیقا همین دوستان به خاطر مسائل جنسی این فیلمها را دانلود می کنند.
         به نظر می رسد مسابقه ی پاکدامنی است!

         پاسخ

         1. یا سخن دانسته گو ای مرد عاقل یا خموش!

            جَنابِ آقا/خانمِ “دانشجو” سلام!
            چند نکته را “دوستانه” متذکر میشوم و تمام.این لون سخن گفتن، اگر قرار است بقولِ جوانهایِ امروزی “مچ‎گیری” کند، بیشتر مچگیر را “رسوا” میکند! امّا چرا؟
            من تنها به این یک جمله شما توجّه میدهم:
            “تجربه شخصی من حاکی از آن است که دقیقا همین دوستان به خاطر مسائل جنسی این فیلمها را دانلود می کنند”.
            اوّلاً: اُنظُر إلى ما قالَ و لاتَنظُر إلى مَن قالَ!
            «به گفته بنگر و نه گوینده آن». مغالطه‎یِ “انگیزه و انگیخته” در دعاوی شما آشکار است. نیّت کاوی و نیّتخوانی نه تنها مغالطه است که اخلاقاً نیز روا نیست.اینجا قرار نیست این بنده درس بدهد، و مخاطبان درس گیرند. نه من معلم ام و نه مخاطب دان امزو من. خواهندگان خود یا این مغالطه را میشناسند و یا براحتی با جست و جویی آنرا مییابند. جالب است که این مغالطه در روزگار ما محبوبیّت زیادی یافته، حتّی بین روشنفکران، دیگه چه برسد “دانشجویان”!
            ثانیاً: مغالطه‎یِ “قیاس به نفس” در این جمله شما موج میزند! امّا این یکی را کوتاه توضیحی میدهم چه آنکه رسوایی همینجاست!
            سقراط میگفت کسی که بداند دروغ بد است، دروغ نمی گوید، آنهایی که دروغ میگویند، “گمان” میکنند که “میدانند” دروغ بد است، واقعاً نمیدانند دروغ بد است. اگر نه از قعل دروغ گفتن دست میشستند. سقراط بدون آنکه توجّه داشته باشد قیاس به نفس میکرد و این مغالطه است. امّا حُسن مغالطه سقراط این بود که او میخواست انگ به این و آن نزند، و شما عکس او! این نحوه سخن گفتن، تنها نشان میدهد که شما خود بدان بلیه مبتلاء هستید، و با قیاس خود با دیگران، آنرا به دیگران هم تعمیم میدهید!
            ثالثاً: چطور از یک قضیه شخصیه، حکمی کلّی بیرون کشیدید؟!
            حرف آخر را هم بزنم تا خَیالتان آسوده شود!
            بنده از جَناب “شاهد” بیخبرم(نویسنده کامنت اوّل)، امّا خودم نه تنها “زاهد مسلک” نیستم(و چنین ادّعایی نیز نکرده ام)، “پاکدامن” هم نیستم و چنین ادعایی هم نکرده‌ام.
            ظاهراً شما خوش دارید به زور حرف در دهان دیگران بگذارید و مدام نیّت بکاوید و انگیزه بخوانید، اگر نه بنده که ادّعای پاکدامنی و زهد نکرده‎ام.
            اندکی ادب، و اندکی منطقی سخن گفتن، شرط لازم(و نه کافی) ورود به یک گفت و گو است، برای اسکات خصم، نباید هم مغالطه منطقی کرد و هم خطای اخلاقی! اگر نه اگر کسی هم خطایی کرده باشد، با مفسده‎ای بدتر کاری نمیتوان کرد. خون به خون شستن مُحالست و مُحال!

            پاسخ

            1. این همه لفاظی برای یک خط که تازه به قید تجربه شخصی هم محدود شده.
               برای من عجیب است که کاربری بی نام اینقدر علاقه دارد با انشانویسی های بی سروته از خودش دفاع کند.به نظرم این دفاع دلیلی است برای همان مسابقه ی پاکدامن نمایی!
               اولا این حرف کاملا غلط است.حرف در موقعیتش ممکن است از نظر محتوایی تغییر کند.یک حرفی را نامزد ریاست جمهوری بزند یک معنا دارد،همان حرف را یک اتحادیه کارگری بزند یک منظور دیگر.
               ثانیا مغالطه قیاس به نفس هم روی دیگر سکه نیتخوانی است.اگر شما کسی ا متهم به قیاس به نفس بکنید در حقیقت همان نیتخوانی را کرده اید.
               ثالثا من گزاره را در حالت شخصیه بیان کردم.اگر من می گفتم”همه این افراد برای جذابیت جنسی این فلیمها را میبینند”حرف شما درست بود.اما وقتی بنده قید”تجربه شخصی من”را بان ردم کاملا دارم می گویم که از راه استقرار به این نتیجه رسیدم پس یقین آور نیست.

2. 1-هر مطلبی باید منبعی داشته باشد به ویژه اینکه ادعای علمی بودن هم می کند.
   2-هر تحقیقی برای اینکه علمی تلقی شود باید توسط دانشمندان آن رشته مورد ارزیابی قراربگیرد و امروزه این کار در مجلات معتبر رخ میدهد.پس هر تحقیقی در سایتهای خبری خارجی الزاما علمی نیستند فقط به مقالات ISI که در نشریات درجه یک چاپ شده اند می شود اعتماد کرد.
   3-هر تحقیق علمی باید دارای فکتهای خام خود نیز باشد مثلا این تحقیق باید به طور ریز در مورد گروه بندی ،تعداد افراد مورد تحقیق و …به ما اطلاعات بدهد.نتیجه گیری تنها بخش کوچکی از تحقیق است که متاسفانه در این مطلب فقط بخش نتیجه گیری بیان شده است.
   4-تاریخ علم نشان میدهد که چگونه نتیجه گیریهای غلطی از آزمایشهای درست شده است.مانند وجود ماده ای به نام اتر.پس وجود فکتهای تحقیق ضروری است تا خود خواننده بتواند فرآند نتیجه گیری را انجام دهد.
   5-نتیجه ی تحقیق این است:
   “صرف مرتب پورنوگرافی سیستم پاداش مغز را تنبل می‌کند.”
   خب با فرض صحت و درستی تحقیق باز هم ربط منحصر فردی بین این نتیجه و پورنگرافی پیدا نمی شود جز اینکه تحقیق روی کسانی بوده است که پورن نگاه می کردند.
   برای محکوم کردن تماشای پورنگرافی به عنوان یک عمل زیان آور برای سلامتی باید حداقل چند تحقیق دیگر صورت بگیرد.
   تحقیق روی:
   افرادی که به صورت رسمی(شرعی) و متعادل و با یک شریک جنسی سکس دارند.(تک همسری)
   افرادی که به صورت غیررسمی و متعادل با یک شریک جنسی سکس دارند.( ازدواج سفید )
   افرادی که به صورت رسمی و افراطی با یک شریک جنسی سکس دارند.
   افرادی که به صورت غیررسمی و افراطی با یک شریک جنسی سکس دارند.
   افرادی که به صورت رسمی و متعادل و با چند شریک جنسی سکس دارند.(چند همسری)
   افرادی که به صورت غیررسمی و متعادل و با چند شریک جنسی سکس دارند.( ولنگاری )
   افرادی که به صورت رسمی و افراطی و با چند شریک جنسی سکس دارند.
   افرادی که به صورت غیررسمی و افراطی با چند شریک جنسی سکس دارند.
   افرادی که تنها پورن نگاه می کنند و خود ارضایی می کنند.
   و ….
   لازم نیست بگم چقدر این کار دشواره و سخته ولی این در حقیقت یک تحقیق به روش علمی است.تازه مورادی مثل سن جنیست و نزاد هم باید دسته بندی شود و در نهایت آمارهای خامی استخراج شود.
   6-واضحه که یچ موسسه ای پولی برای همچین تحقیقات گسترده ای نمی دهد در نتیجه در نهایت تحقیقات می شود منحصر به همین دست شبه تحقیقهای لاغر.
   7-اما ترفند این تحقیقات یک کار بسیار ابتدایی است.ارتباط دادن بین دو موضوع و فروکاستن اهیمت سایر جنبه ها. مثلا توی این تحقیق به ورزش کردن یا نکردن ،نوع تغذیه وسبک زندگی افراد و احساس روانی افراداز زندگی توجه نشده است.بلکه فقط به دنبال ارتباط بین پورن دیدن و سایر مغز بوده است!
   8- نمونه ی دیگر این دست تحقیقات، شبه تحقیقاتی است که روی مصرف گوشت قرمز و سلامتی انجام می پذیرد.اینکه تعدادی افراد توی زندگیشان روزانه فلانقدر گوشت قرمز خورده اند و در نهایت فلان درصدشون بر اساس سرطلان مرده اند پس مصرف گوشت قرمز اینقدر درصد شانس احتمال به سرطان را زیاد می کند و دقیقا فردایش توی اخبار علمی-فرهنگی شبکه 4 اعلام میشود.با توضیحات مشخص است که چقد این تحقیقات بی پایه و پای در هوا هستند چونکه دارای درجه زیادی از تقلیل گرایی هستند.
   9-اما به نظر میاید چیزی که این شبه تحقیق می خواهد بگوید همان چیزی است که گذشتگان ما به صورت سنتی می گفتند.اگر زیاد شیرینی بخوری،دلت را می زنه. بدون نیاز به همچین شبه تحقیقات علمی هر انسانی در تجربه زیسته اش در مییابد که انجام افراطی یک کارآن را از لذت خالی می کند.و این یک امر عام است از لذت بستنی خوردن تا لذت پورن دیدن.
   10-” تماشای پورنوگرافی برای افراد ممنوع و غیرقانونی است. پس قانون مدار باشید.” به نظر می رسد که این بخش توسط نویسنده ایرانی اضافه شده است چراکه در غرب ساتن پورن هم قانونی است.اما همین توصیه هم حامل حماقت است براساس قانون که حاصل قراداد اجتماعی است می خواهید به جنگ غریزه برود؟
   11-خدایا ما را از ژورنالیسم نجات بده…

   پاسخ

   1. 12- و از بی ادبی و منم منم …

      پاسخ

      1. شما با ادب…

         من ه بی ادبی یا منم منمی در نوشته ام نمی بینم احتمالا همون کاربر بی نام هستید.

         پاسخ

3. علم پزشکی درین محدوده صلاحیت بیشتری دارد تا مرزهای افراط و تفریط نشان داده و حد اعتدال و سلامت را مشخص نماید. لذا بهترست به نظرات متخصصان مراجعه کرده و از آرای شخصی و احساسی و ارزشی و …. بپرهیزیم.
   در بعد اجتماعی هم توصیه های جامعه‌شناسان و روانکاوان ضمیمه تصمیمات میشود.
   اصلا از اولین کشفیات فلسفه یونانی همین نبود که این دنیای بی ثبات، جمع اضدادست؟!لذا برای یافتن نقطه تعادل و توازن خیلی باید از علوم مختلف بهره جست. آما اگر علوم مربوطه بدین نتیجه رسیدند که قاعده قطعی وجود نداشته و نسبیتی احتمالاتی حاکم ست پس دیگه ارزشگذاری شعاری هم طبل توخالی ست.

   پاسخ

4. سلام دوست عزیز نظرتت را خواندم .
   سخن تندی داری ولی خب جواب ها طرفین باتوجه به برداشت هریک جالب توجه بود و مفید ودارای اشکالاتی
   اگر میشود ایمیلت را برایم بفرست

   پاسخ

5. فیلم shame 2011 که گفتین تو اینترنت آنلاین قسمتی ازش رو دیدم دختری بود لخت لخت یعنی کامل
   مارو مسخره کردین؟ این که خودش پورن شد .لعنت بر شما

   پاسخ

6. در پاسخ به دوست لعنت کنندمان ۱۱۱۱ که بدون دادن مامل فیلم و از روی عکس ها و تصاویر اولیه ی فیلم صرفا درباره نظرپراکنی میکند خواندن این چند خط از جیمز برادینلی را توصیه میکنم:

   اعتیاد به روابط جنسی هم می تواند مانند انواع دیگر اعتیاد (مانند اعتیاد به مواد مخدر، الکل، قمار و …) ویرانگر باشد. کسانی که از اعتیاد به روابط جنسی رنج می برند،‌ پیوسته توسط نیازهای جنسی خود تحت فشار هستند. این نوع اعتیاد، اشتیاقی مستهلک کننده است که چشم شخص مبتلا را بر روی دیگر مسائل مهم زندگی بسته نگاه می دارد. معتادان به روابط جنسی، هیچ لذتی از رابطه ی جنسی یا نتیجه ی آن نمی برند، بلکه تنها در پی رسیدن به لحظه ای هستند که با فرو نشاندن عطش خود، برای مدتی کوتاه به آرامش می رسند. اما لازم نیست زمان زیادی بگذرد تا این میل، فشار خود را دوباره از سر بگیرد. این شرایط نه شهوت انگیز است و نه محسور کننده و Steve McQueen کارگردان Shame هم در این فیلم با نگاهی خالی از ترس و به دور از داوری، به مسئله ی اعتیاد به روابط جنسی پرداخته است. این نوع اعتیاد یعنی رابطه ی جنسی خالی از هرگونه احساسات و برهنگی ای که هیجانی در چشم ناظر برنمی انگیزد و همچنین یعنی رسیدن به اوج لذت بی آنکه شخص احساس رضایت کند. این فیلم نشان می دهد که چطور داشتن رابطه ی جنسی بی وقفه و مداوم – که شاید آرزوی ذهنی بعضی افراد باشد – برای کسانی که واقعاً در این وضعیت هستند، تبدیل به کابوسی شکنجه دهنده می شود.

   پاسخ

7. خوب بود اما بعضی از توصیه هایش دارد جوونها رو از چاله به چاه می اندازد مانند این جمله (یک دوست پسر/دوست دختر پیدا کنید. احتمالاً به این خاطر به پورنوگرافی معتاد شده اید که آرزو داشتید یک شریک عشقی در زندگی واقعی داشتید. شاید اینقدر خجالتی هستید که نمی توانید در دنیای واقعی با دختر یا پسر موردعلاقه خود حرف بزنید.)
   اینکه بدتر از دیدن شد شما دعوت به انجام ان دادین!!!

   پاسخ