با اهدای جسد حیوانات می‌توان از کشتن حیوانات در کلاس‌های تشریح جلوگیری کرد

بیش از ۱۲۰۰ حیوان در یک کلاس جانورشناسی کشته می‌‌شوند؛ طی سه ماه، در «فقط» یک کلاس ۱۲۰۰ حیوان. این میانگین آماری است که « رامک  روشنایی» دندانپزشکی که هشت سال قبل موسسه‌ی جایگزین‌های آزمایش روی حیوانات را به این امید پایه‌گذاری کرد که دانشگاه‌ها با او همکاری می‌کنند و این آمار هر روز کمتر از قبل می‌شود و یک روزی ممکن است به صفر برسد. اما این اتفاق رخ نداد. این‌که چرا دانشگاه‌ها قبول نمی‌کنند در قبال دریافت جسد حیوانات، با نمونه‌های زنده کاری نداشته باشند هنوز مشخص نیست و بدتر از آن هنوز کسی نمی‌داند زمانی که پای اهدای جسد حیوانات وسط می‌آید و مردم با میل شخصی‌شان می‌خواهند جسد را اهدا کنند،‌ چرا با آن‌ها همکاری نمی‌شود؟ افراد زیادی که حیوان خانگی‌شان را از دست می‌دهند حاضرند جسد حیوان‌شان به دانشگاه اهدا کنند تا علم پیشرفت کند، اما مشکل این‌جاست کمتر دانشگاهی پیدا می‌شود که به جای حیوان زنده از جسد حیوانات استفاده کند. هر چند استفاده از جسد از نظر مالی صد در صد به نفع دانشگاه‌هاست.

موسسه‌ی جایگزین‌های آزمایش روی حیوانات را با چه هدفی تاسیس کردید؟

هدف اصلی ما استفاده از روش‌هایی بود که جایگزین استفاده‌‌ی سنتی از حیوانات برای آزمایش شود. تفکرمان این بود که ما می‌توانیم برای آزمایش‌های علمی روشی را در پیش بگیریم که در آن از کشتن موجود زنده خبری نباشد. ما می‌خواستیم کاری کنیم تا در دانشگاه‌ها از حیوانات سواستفاده نشود.

چطور دغدغه‌های یک دندانپزشک به سمت حیوانات و فعالیت در جهت نکشتن آن‌ها رفت؟

حیواناتی مانند گربه، گوسفند، پرندگان و… از همان ابتدای بچگی در زندگی ما ایرانی‌ها وجود دارند و همراه ما رشد می‌کنند. اصلا از نظر جغرافیایی کشور ما خواستگاه حیواناتی مانند گربه است و خو گرفتن با این حیوانات معمولا در ما نهادینه می‌شود. زمانی که من وارد دانشگاه شدم فهمیدم برای پژوهش در رشته‌های پزشکی حیوانات زنده را می‌کشند تا از آن‌ها استفاده کنند.

حیواناتی از خیلی جهات  شبیه انسان هستند و همه چیز را حس می‌‌کنند. ما در دانشکده‌های‌مان برای آزمایش کردن،‌ هیچ انسانی را نمی‌کشیم، حتی اگر شخص دچار معلولیت و بیماری شدید باشد، حتی اگر خانواده‌ای کنارش نباشد تا از او نگهداری کند هم به ذهن‌مان خطور نمی‌کند آزاری به او برسانیم اما چطور می‌شود که به راحتی دست به کشتن حیوانات می‌زنیم؟

حیوانات هم مثل انسان‌ها دوست ندارند رنج بکشند، دل‌شان نمی‌خواهد در قفس باشند یا روی آن‌ها کارهای دردناک انجام دهند. دانشجویان پزشکی با هدف کمک به بیماران و التیام بخشیدن به درد آن‌ها درس می‌خوانند و فارغ‌التحصیل می‌شوند. هیچ پزشکی دنبال این نیست که به بیمارش آسیب بزند و به نظر من استفاده از حیوان زنده برای آزمایش با هدف اصلی پزشکی و دام پزشکی در تناقض است. این فکرها خیلی در سر من می‌چرخید.از همان موقع شروع کردم به سرچ کردن در اینترنت و در نهایت توانستم با اطلاعاتی که به دست آورده بودم این موسسه را تاسیس کنم.

اعضای موسسه‌ی شما چطور به این کار ملحق شدند؟

زمانی که این فکر به ذهنم رسید آن را با دوستان  نزدیکم در میان گذاشتم و کار را با چند  نفر از دوستانم شروع کردم. اوایل دست ما خالی بود و هیچ چیزی نداشتیم که به کسانی که با ما در ارتباط بودند ارائه بدهیم. نهایت کاری که از دست‌مان برمی‌آمد این بود که یک وبلاگ بسازیم و با قرار دادن اطلاعات در آن نظر مردم را جلب کنیم. از طرفی برای جذاب مخاطب در نمایشگاه‌هایی که مربوط به دام بود غرفه می‌گرفتیم و کارمان را تبلیغ می‌کردیم. آن زمان فقط می‌توانستیم این‌کار را انجام بدهیم.

واکنش مردم و استادان دانشگاه نسبت به کاری که شما می‌کردید چه بود؟

برای‌شان جالب بود و شروع می‌کردند به پرس و جو کردن. وقتی همه چیز را برای‌شان توضیح می‌دادیم اولین چیزی که می‌گفتند این بود که «خب باشه، ما اگه از روش کشتن حیوونا برای آزمایش استفاده نکنیم پس چیکار کنیم؟» آن زمان چیزی نداشتم که به آن‌ها ارائه بدهیم، در جواب سوالات‌شان می‌گفتیم ایده‌اش را داریم اما تجهیزاتش هنوز مهیا نشده است. حالا هشت سال از آن ماجرا می‌گذرد و ما ایده‌ای که در ذهن داشتیم را با استفاده از وسایل مدرن و آشنایی با روش هایی مانند اهدای جسد، اجرایی کرده‌ایم.

روش استفاده از جسد حیوانات در دنیا به چه زمانی برمی‌گردد؟
حدود ۲۰سال قبل دکتر کومار ، روشی ابداع کرد که در آن نیازی به استفاده از حیوان زنده برای آموزش  نبود. او از جسد حیوانات برای انجام  آموزش آناتومی  استفاده کرد. قبل از هر چیزی باید بدانید برای آماده سازی حیوان برای استفاده در کلاسهای درس،  نیازی به تپش قلب نیست، در حالت سنتی معمولا ماده‌ سوزاننده ای  به اسم فرمالین به قلب حیوان زنده تزریق می‌کنند تا با جریان خون به تمام بدن حیوان رسیده و به اصطلاح آماده سازی یا  فیکس بشود و  این مدل فیکس کردن بدن حیوان،‌ به شکل دردآوری حیات او را می‌گیرد و او را از یک جاندار تبدیل می‌کند به یک جسم جامد؛ حالتی از ماده که خراب نمی‌شود و می‌توان تا مدتی از آن استفاده کرد. او با ابداع این روش، اعلام کرد کسانی که حیوان‌شان را از دست می‌دهند اگر بین ۴۸ تا۷۲ ساعت آن را به دانشگاه‌ها تحویل بدهند می‌توان جسد را فیکس و از آن استفاده کرد.

چطور حیوانات فیکس می‌شوند و قلب‌شان از تپش می‌ایستد؟

در حالتی که حیوان زنده است، با تزریق فرمالین به شکل کاملا دردناکی این اتفاق رخ می‌دهد. اما اگر قرار باشد جسد را فیکس کنیم کار ساده است. با فشار سرم فیزیولوژی گرم، خون لخته شده در بدن حیوان مرده خارج می‌شود و بعد می‌توان ماده‌ی فکیس کننده را وارد بدن او کرد. دقیقا مانند زمانی که حیوان زنده است. این کار برای حیوانات کوچک با یک سرنگ و برای حیوانات بزرگ با یک پمپ ساده انجام میشود و  نه نیاز به دستگاه ویژه‌ای دارد نه دانش خاصی. با یک فیلم ساده‌ی نیم ساعته می‌توان به طور کامل آموزش این کار را دید.

الان در دانشگاه‌های ما از جسد حیوانات استفاده می‌شود؟

متاسفانه خیلی کم. مردم برای این‌که حیوان‌شان را تحویل بدهند مشکلی ندارند اما دانشگاه‌ها معمولا حیوانات را قبول نمی‌‌کند. این در حالی‌ است که در تعداد زیادی از دانشگاه‌های دنیا تا روز آخری که دانشجو درس می‌خواند یک حیوان را هم آزار نمی‌دهد.

دلیل‌شان برای نپذیرفتن جسد حیوانات چیست؟

بهانه‌های متفاوت می‌آورند. از این‌که کلاس نداریم گرفته تا این‌که گنجایش سردخانه‌ پر است  یا سردخانه نداریم. متاسفانه مشکل اصلی این است که هنوز استفاده از جسد حیوانات برای تشریح در دانشگاه‌های ما جا نیفتاده است و این کار باید به شکل کاملا رسمی با دانشگاه‌ها هماهنگ شود. جالب است برای تمام کارهایی اهدایی و کمک‌رسانی، همیشه نیاز به تبلیغ‌های گسترده است اما در این کار مردم به شدت همکاری می‌کنند و اصلا مشکل اهدا کننده نداریم، اما کسی نیست از این اجساد اهدایی استفاده‌ای کند. یک‌بار ما تبلیغ کوچکی در یک مجله‌ی کم‌تیراژ دادیم و مردم  به  سرعت شروع کردند به پرس‌‌و‌جو برای اهدای جسد حیوان‌شان، اما در نهایت ما شرمنده‌شان شدیم. چون دانشگاه‌ها جسد حیوان را به سختی قبول می‌کنند.

کدام دانشگاه تا الان برای دریافت جسد با شما همکاری کرده است؟

ما چند گربه به دانشگاه تهران دادیم و یک مورد سگ هم به دانشگاه علوم تحقیقات شهریار.

متاسفانه علاوه بر دانشگاه‌ها در بعضی مدارس هم از حیوانات زنده برای آزمایش استفاده می‌شود. همین سال  قبل گزارش خرگوشی که در کلاس زیست کالبدشکافی شده بود را منتشر کردند و کلی سر و صدا به پا کرد. این کار غیرقانونی است؟

ما در این خصوص با آموزش و پرورش صحبت کردیم و جلسه هم گذاشتیم اما آن‌ها اعلام کردند در مدارس تشریح انجام نمی‌شود و اگر هم بشود غیرقانونی است و می‌توان در خصوص آن شکایت کرد. در نهایت ما به نقطه‌ نظر مشترکی نرسیدیم چون قضیه به طور کلی انکار شد. درخواست ما ممنوعیت این کار بود که فعلا انجام نشده است. این کار تاثیر بسیار بدی روی بچه‌ها دارد من با چند روانشناس و روان پزشک  خبره صحبت کردم و آن‌ها بارها تاکید کردند که آثار این کار تاثیر بسیار بدی در ذهن و روان دانش آموز و دانشجو می گذارد.

تبعیض نژادی، تبعیض جنسیتی، کودک آزاری و حیوان آزاری همه از یک جنس هستند و موج خشونت در جامعه ایجاد می کند.

مسئله‌ی مهم دیگری که ذهن من را در این خصوص مشغول نگه‌ داشته این است که یک معلم چطور   حیوان را بیهوش میکند ،  در حالی‌که ماده بیهوش کننده کتامین یک داروی ممنوعه و کنترل شده است و حمل و نقل آن جرم محسوب می‌شود؟

آماری دارید از این‌که در یک دانشگاه چه تعداد حیوان کشته می‌شوند؟
طبق اطلاعاتی که من دارم و آماری که در دانشگاه منتشر شده است، در کلاس جانورشناسی رشته زیست شناسی در دانشگاه در یک ترم،‌ حدود ۱۲۶۰حیوان کشته می‌شوند. این رقم فقط متعلق به یک کلاس در یک دانشگاه است، حالا خودتان می‌توانید تعداد کلاس‌ها و دانشگاه‌های کشور را حساب کنید و متوجه شوید عددی که به دست می‌آید چقدر عجیب و غریب است. یک‌بار هم یکی از دانشجویان دامپزشکی به من گفت در کلاس جانورشناسی‌شان برای یاد دادن یک مسئله در یک روز، ۴۰کبوتر کشته‌اند در حالی که می‌شد با یک کبوتر و حتی  با نرم افزار آموزشی یا مدل هایی که شبیه عروسک کبوتر است آن‌ درس را آموزش داد.

معمولا کدام حیوانات بیشتر برای انجام آزمایش‌ها کشته می‌شوند؟

در دانشکده های داروسازی، پزشکی، زیست شناسی و سایر علوم وابسته  موش، خرچنگ، سمندر، مار، کبوتر، لاک پشت، زالو، زنبور،وزغ، خرگوش و قورباغه و علاوه بر این ها  در دانشکده های دامپزشکی  سگ و گربه و اسب و گوسفند هم بطور گسترده ای کشته می شوند.

روش‌هایی که می توان با جایگزین کردن آن‌ها از کشتن حیوانات جلوگیری کرد

آزمایشگاه‌های خشک

«رامک روشنایی» و دوستانش برعکس خیلی‌‌های دیگر فقط مشکلی که پیدا کرده‌اند را هر روز فریاد نمی‌زنند بدون این‌که راه‌حلی برایش ارائه بدهند. آن‌ها چندین و چند روش جایگزین دارند که با استفاده از آن‌ها می‌توان جان حیوانات را نجات داد. روشنایی در این خصوص توضیحات جالبی دارد که در ادامه آن‌ها را می‌خوانید.

قبل از این‌که برسیم به راهکارهای جایگزینی باید به نکته‌ای اشاره کنم. بعضی از نکات آموزشی را می‌توان بدون هیچ درد و مشکلی روی بیمارانی که در بیمارستان بستری هستند آموزش داد.  در شرایطی که حیوان صاحبداری به کلینیک دانشکده دام پزشکی برای درمان و یا جراحی مراجعه کرده،  دانشجو می‌تواند زیر نظر استادش بیمار را ویزیت کرده و روش درمانی را روی او تمرین کند. البته منظور روش‌های بی‌خطر و ساده است که در واقع استاد از انجام آن مطمئن است و دانشجو برای کار عملی از این فرصت استفاده می‌کند.

روش بعدی استفاده از وسایل ساده برای انجام تمرین  است. دانشجویی که می‌خواهد بخیه زدن را تمرین کند، نیازی نیست حیوانی را به کشتن دهد و روی بدن او بخیه کند، برای این کار می‌توان از بالشتک استفاده کرد. در زمان دانشجویی ما همین کار را می‌کردند .امروزه پد های مخصوص و حتی مدل ها و مانکن هایی برای تمرین بحیه زدن و تزریف کردن و خون گرفتن ساخته شده است.

دانشگاه‌ها می‌توانند با توجه به نیازی که دارند، وسایل آموزشی برای این کار را کشورهای خارجی وارد کنند یا دانشجویان وسیله‌ای را به عنوان پایان‌نامه‌شان  طراحی کنند  و ارائه‌اش بدهند. دانشجو باید بداند که خود او مسئول کارهایی است که انجام میدهد
روش دیگری که ما خیلی روی آن تاکید می‌کنیم و امیدواریم فرهنگش روز به روز بیشتر شود، اهدای جسد حیوانات است که به سادگی می‌توان انجامش داد.»

روشنایی:  مدل ها و مولاژهایی داریم  که با بودجه‌ی خودمان وارد کرده‌ایم  و به شکل رایگان در اختیار دانشگاه‌ها قرار می‌دهیم تا آن‌ها دست از کشتن جانوران بردارند. اما شاید باورتان نشود که چند دانشگاهی که با آن‌ها صحبت کرده‌ایم حتی برای استفاده از این وسایل رایگان و مدرن هم مردد هستند  که در مقابل دریافت خدمات رایگان ما دست از کشتن حیوانات بردارند. یکی از راه‌حل‌های دیگر استفاده از آزمایشگاه خشک است. کاری که به راحتی با یک نرم‌افزار و یک کامپیوتر قابل اجراست.ما  نرم افزارهایی در اختیار داریم که در دانشگاه های معتبر جهان ساخته شده اند و  حق کپی رایتش را به موسسه ما داده‌اند.  این کار هم اخلاقی و مقرون بصرفه است و هم از کیفیت آموزشی بسیار بالاتری برخوردتر است و

رجم و شفقت را که ارزشهای اخلاقی لازمی برای درمان بیمار هستند در دانشجو حفظ می کند، آسودگی وجدان دانشجو را حفظ میکنند و در تمام دنیا هم از آنها  استفاده می‌شود.»

خداوند در قران در سوره اسراء، آیه ۳۳ فرموده: نفسی را که خدا برای آن حرمت قرار داده است، جز به حق، به قتل نرسانید.

امروزه با وجود راه های جایگزین و ابزار های پیشرفته، چنین به نظر می رسد که کشتن حیوانات در آزمایشگاه ها امری بر حق نمی باشد.

مقام معظم رهبری نیز در مورد آزمایش هایی که روی حیوانات انجام می شود فتوی داده اند که: بطور کلی آزار و اذیت حیوانات جایز نیست و اگر راه دیگری به عنوان جایگزین وجود دارد باید از آن راه استفاده کرد.

.

---

.

با اهدای جسد حیوانات می‌توان از کشتن هزاران حیوان در کلاس‌های تشریح جلوگیری کرد

جان حیوانات را نگیرید

نویسنده: میترا شکری

کانال تلگرامی مخالفان آزمایش روی حیوانات

کانال تلگرامی مدارک حیوان‌آزاری در مراکز آموزشی و تحقیقاتی

.

---

.