پیامدگرایی، لذتگرایی و سرمایهگرایی در فلسفۀ اخلاق زردشتی

پیامدگرایی، لذتگرایی و سرمایهگرایی در فلسفۀ اخلاق زردشتی شیرزاد پیک حرفه [1] «ایران باستان» دارای «متنهای اخلاقی» و «اندرزنامه»های گوناگون است. این متنها و «اندرزنامه»ها تنها پندهای پراکنده، نامنسجم و ناسازگار اخلاقی نیستند و بسیاری از آنها بهگونهای معقول و منسجم «سنجه»ای «پیامدگرایانه» برای سنجش «کنش» و نیز «منش» آدمی ارائه میکنند. «فلسفۀ اخلاق زردشتی» گونهای از […]