مولانا و عقلانیت

از عدم چون عقل زیبا رو گشاد خلعتش داد و هزاران نام داد (د. چهارم/2180) آیا مولوی عاشقی عقلگریز است که جز شور و عشق و عاطفه در انبان سخن وی نمیتوان یافت؟ یا عارفی خردستیز که بیدلیل سخن میگوید و انتظار قبول بیدلیل دارد؟ اگر چنین نیست چرا “پای استدلالیان را چوبین” دانسته […]