در فضای گفت و گوهای انتقادی اخیر در حلقه نواندیشان دینی گه گاه سمت و سوی بحثها زیاده از حدّ تند و گزنده شده است. این تندگویی ها می تواند اختلاف نظرهای فکری را به عداوت های شخصی بدل کند، و در گرد و غبار خشونت های کلامی و هیجانهای دشمنانه دشوار بتوان گفت و […]
محمد سهیمی: همه منتقدین که بی‌سواد، نامتخصص، دروغگو، غرض‌ورز، و افترازن نیستند. یا ادعا‌های خود درباره دریافت وحی، دیدن خدای بدون صورت، استشمام بوی خدا، تجربه خدای مولوی و ولی خداوند بودن را پس بگیرید، تا پیامبری که لازمه این سخنان است مرتفع شود، و یا با آن نثر زیبای خود، با صبر، حوصله، دقت، […]
همایش سیر تحول نواندیشی دینی در جهان اسلام در نیم قرن اخیر با حضور عبدالکریم سروش، عبدالعلی بازرگان، حمید انتظام، آرش نراقی، محسن کدیور، احمد صدری ،محمود صدری ،حسن انصاری و فروغ جهانبخش در ۱۱ و ۱۲ نوامبر در موسسه ابن سینا
آن حدیث معروف پیامبر را همه شنیده ایم که: سه چیز را در چشم من آراسته اند و محبتشان را دل من نهاده اند : زن، عطر و نماز. ادبیات ما هم از اندیشه ها و اشعار عاشقانه مشحون است که اگر پاره ای از آنها متوجه زیبایی به معنای مطلق باشد، قطعاً پاره ای […]
نشست علمی «وحی و سکولاریسم» دوشنبه ۱۷ آبان از ساعت ۱۰ تا ۱۲ در تالار شهید مدنی دانشکده الهیات دانشگاه تهران برگزار شد. این نشست با حضور حجت الاسلام عبدالحسین خسرو پناه و حجت الاسلام ابوالفضل ساجدی و حجت الاسلام علیرضا قائمی نیا در دانشکده الهیات دانشگاه تهران واقع در خیابان مفتح برگزار شد.
من در مقاله “ادعای پیامبری سروش و وعده عالم‌گیر شدن “فرقه سروشیه” به تفصیل استدلال کردم که پروژه فکری عبدالکریم سروش وارد مرحله دین سازی شده است، و در چارچوب این پروژه او مقام پیامبری برای خود فرض می‌کند- پیامبری که دینی تازه را بنیان گذاشته است. سروش در پاسخ به استدلالهای آن مقاله دعوی […]
«روشنفکری دینی» ایّام خجسته‌ای را می‌گذراند. از یک سو کامل‌تر و از سوی دیگر خالص‌تر می‌شود. از یک سو به وعده‌های خود وفا می‌کند، و از فقه شناسی ـ که تعلّق نخستین آن بود – به کلام پا می‌نهد و سرچشمه‌های مشروب کننده‌ی فقه، یعنی خداشناسی و قرآن شناسی و پیامبرشناسی کهن را وا می‌کاود […]
در پاسخ به درخواستم از استاد عبدالکریم سروش برای پاسخ دادن به نقدهای آرش نراقی و اکبر گنجی به ایشان، فرزندشان سروش دباغ در فایلی صوتی در کانال تلگرام‌شان نکاتی را طرح کرده‌اند.
دهه‌ی شصت بود. ایده‌هایش یکی یکی در می‌رسیدند. گاه از تمایز “دین” و “معرفت دینی” سخن می‌گفت و ساحت دین را از هر گونه غباری پیراسته می‌کرد. گاه به سر وقت اخلاق می‌رفت و اخلاقِ خدایان را زیبنده‌ی مقامِ بندگان نمی‌دانست. به راههای هدایت می‌اندیشید و این صراط را متکثر می‌دید. وحی الهی و تجربه‌ی […]
در بخش اول مقاله “سروش نبی“، نظریه نبوت سروش و دلایل پیغمبری‌اش را که نتیجه منطقی آن نظریه و مدعیات شخصی اوست، به تفصیل توضیح دادم. در بخش دوم، دلایل اختراع و تأسیس دین تازه توسط سروش را توضیح خواهم داد.
