برچسب: حسین دباغ

در عصری زندگی می‌کنیم که درگیر یک تناقض بزرگ است، هر روز خبرهای ناگوار از جنگ و زوال محیط زیست و بحران های دیگر می شنویم ولی هر روز خبری از حوزه‌ی علم و تکنولوژی به ما قوت قلب می‌دهد. آیا می‌توان به علم و فناوری امید بست؟ ‘می‌توان به علم و تکنولوژی امیدوار بود؟’

سال 2017 شروع خوشایندی برای جامعه فیلسوفان نداشت. طبل رحیل ناگهان برای فیلسوفی خوش آوازه به صدا درآمد و جامعه فلسفی را در بهت فرو برد. دِرِک پارفیت فیلسوف، شاعر و عکاس نامبردار آکسفوردی در دوم ژانویه 2017 در سن 74 سالگی از ادامه «وجود» باز ایستاد و «هویت» خود را ترک کرد. دانشگاه آکسفورد […]

پرسش پیش روی من این است: آیا روشنفکری دینی با همه فراز و فرودش در جوامع دینی و بالاخص قبل و بعد از انقلاب اسلامی ایران اصلا به درد می خورد؟ و اگر بله، به چه «درد» می خورد؟ من تلاش می کنم تا نشان دهم روشنفکری دینی به «درد» می خورد، ولی تا «درد» […]

صدانت در تاریخ ۲۷ اسفند ۱۳۹۵ نوشتاری از دکتر حسین دباغ با عنوان «اصلاحِ اصلاح دینی» به اشتراک گذاشت که دیدم جای نقد دارد و تلاش میکنم گفتار خویش را در ۴ بند و یک نتیجه گیری با شما به اشتراک بگذارم. البته اصل نوشتار ایشان را در کانال خود به اشتراک خواهم گذاشت تا علاقمندان […]

بیست و نهم جولای 1191 بود که علمای حلب خون شهاب الدین سهرودیِ سی و هشت ساله را را مباح اعلام کردند. سوم ژانویه 1521 بود که مارتین لوترِ سی و هشت ساله توسط پاپ لئوی دهم طرد و تکفیر شد. بیست و هفتم جولای 1656 بود که علمای یهودی اسپینوزای بیست و سه ساله […]

مقاله حاضر را می‌توان تکمله‌ای بر نظریه سروش دانست؛ به این معنا که می‌کوشد تا در عداد سه نوع دین‌ورزی، از سه نوع اخلاق دینداری سخن بگوید.

لبّ مدعیات فلسفه اخلاقِ عبدالکریم سروش را می توان در مقاله مطول وی تحت عنوان ” اخلاق خدایان : اخلاق برتر وجود ندارد” جستجو کرد.[1] سروش در این مقاله بدون اختیار کردن موضعی در اخلاق هنجاری، به روشنی از آرای فرا-اخلاقی خود پرده بر می گیرد. به ایجاز هرچه تمامتر، اولاً او به نحو اضمار […]

خیل عظیمی از ما آدمیان و بساکه همین خود ما و شمای حاضر نیز در کشاکش زمانه و زندگی، چنان در سنگلاخ ِسختی و بختْ برگشتگی و یأس و سرخوردگی، فروغلتیده و از پا افتاده ایم که تنها راه رهایی را در “خودکشی و خلاص خود از هستی” دیده ایم و بس!…

بگذارید سخن آخر را همین ابتدا بگویم. من نه به اصالت فرهنگ باور دارم، نه به اصالت سیاست و نه به اصالت اقتصاد. این درست است که در بسیاری از موارد فرهنگ بر سیاست برتری دارد و به نظر می آید که مسائل فرهنگی پایه ای تر اند. برای مثال، وفق مشهور «حاکمان زاییده مردمان […]