
محمد معصومی: سرمای بهمن ماه هنوز سوزنده و سِمج بود که جمع گرمی برای برپایی روزی به نام داروین برای نخستین بار در ایران شکل گرفت. علاقهمندان گرد هم آمدند و فکرها را یککاسه کردند و ۲۸ بهمن را برای چنین روزی، که مقارن با روز تولد داروین هم بود، برگزیدند. نخستین همایش در سال ۹۷ با عنوان《تکامل: تاریخ و آموزش》در پردیس علوم دانشگاه تهران برگزار شد. مثل هر آغازی، کاستیهایی داشت و نقائصی. این جمع صمیمی سال ۹۸ نیز علیرغم برخی فقدانها تشکیل شد و دومین همایش با نام《ارزیابی میراث نظریه داروین در دو روز ۲۷ و ۲۸ بهمن برگزار شد. و اکنون این نهال سه ساله و شاخههایش به خانه همسایه گسترده شده است. سومین همایش بررسی آراء و آثار داروین افزون بر اینکه میهمانان خارجی دارد، قرار است در چهار روز (۲۴ تا ۲۷ بهمن) و به شکل مجازی برگزار شود که این هم در نوع خودش تازه و جالب خواهد بود. این مقدمه را گفتم تا به چند نکته اشاره کنم. برگزاری و گرامیداشت روزی به نام هر فرد بزرگی طبعاً بدان منظور نیست که به همه ابعاد اندیشه او در آن جلسه رسیدگی شود. چنین توقعی ناشدنی و بلکه نامطلوب است. گمان میکنم برپایی روزی به نام داروین در ایران برای این باشد که بتوان دور از هیاهوها و غوغاهای مرسوم، با نگاهی تخصصی به نظریه او نظر کرد؛ امری که تصور میکنم هر جامعهای بدان نیاز دارد تا بلکه در پرتو این روشنگری بتوان بهتر اندیشید و از پیشانگاشتها دوری جست و نیکوتر به داوری نشست. تلاش عزیزانی که در این سالها همت گماشتهاند ترویج نوعی تلقی عالمانه و دقیق از اندیشه داروین بوده است؛ داروینی که چهرهاش در ناخودآگاه جمعی ایرانیان اگر نگویم سیاه، خاکستری است! در واقع اگر ساماندهی چنین گردهماییهایی بتواند بینش جمعی ما را به سوی اصلاح و انصاف و دقت علمی درباره هر اندیشمندی و بهویژه داروین، سوق دهد رسالت تاریخی خویش را بهدرستی انجام داده است. باری، اندیشه داروین در ایران محتاج بازبینیها و زدودن غبارهایی است که ریشه در همان درک نادرست و نادقیق تاریخیمان از او دارد. امیدوارم چنین همایشهایی به چنان هدفی نائل شود. برای همه کوشندگان و برپادارندگان این روز پیروزی و بهروزی آرزو دارن. ایدون بادا! ادامه مطلب “سومین همایش بررسی آراء و آثار داروین با محوریت کتاب منشأ گونهها”