صدانت

ادامه مطلب “سنگدلی‌‌های معصومانه، فقر فرهنگ رفتار با حیوانات”

عصرگاه جمعه 21 خردادماه نشست فلسفه‌ی تاریخ: «فاشیسم‌پژوهی در زمانه‌ی ما» در کتابخانه‌ی ملی ایران برگزار شد. این نشست را موسسه‌ی فرهنگی خورشید راگا و موسسه‌ی سیاووشان با همکاری کتابخانه‌ی ملی برگزار کردند. این نشست یکی از برنامه‌هایی بود که خورشید و سیاووشان با موضوع فلسفه‌ی تاریخ و جدل‌های مهم میان مورخان برگزار خواهند کرد. ادامه مطلب “فلسفه‌ی تاریخ و جدل مورخان”

محمد مجتهد شبستری : از آنجا که در گفتگوی دو صاحب نظر مورد احترام فراوان من (مناظره عبدالکریم سروش و عبدالعلی بازرگان در برنامه پرگار) دربارۀ قرآن که از برنامه پرگار تلویزیون بی بی سی پخش شد، اشاره ای به آرا این جانب در مقاله قرائت نبوی از جهان رفت تعداد زیادی از علاقمندان این مباحث از من می‌پرسند نظر علمی شما درباره آن گفتگو چیست؟ ادامه مطلب “پاسخ محمد مجتهد شبستری به پرسش‌های بینندگان برنامه پرگار”

حسن محدّثی‌ گیلوایی: من مصطفی ملکیان را به‌عنوان معلّمی عمومی می‌شناسم. معلّم در معنای خاصِّ کلمه، شاگردان محدودی دارد و موضوع مشخّصی را در حیطه‌ی تخصّصی‌اش به آن‌ها می‌آموزد. امّا معلّمان عمومی کسانی هستند که به بخش وسیعی از مردم در نسل‌های مختلف، مستقیم یا غیرمستقیم، تعلیم می‌دهند و امکان رشد فکری و گاه حتّا تحول شخصیتی و معنوی‌ی افراد متنوّعی از نسل‌های مختلف را فراهم می‌آورند. آن‌ها کم و بیش بر “نفوس و عقول” چندین نسل از انسان‌ها تأثیر می‌گذارند و نوعی رشد را در میان کثیری از مخاطبان مستقیم و غیرمستقیم‌شان پدید می‌آورند. ادامه مطلب “تقلیل‌گرایی‌ روان‌شناختی‌ در آثار مصطفی ملکیان، حسن محدّثی‌”

از جمله مباحث مهم و جالب توجه اصول فقه, بحث علم اجمالى و مسائل مرتبط با آن است. اين بحث گستره اى وسيع و فروع متعددى دارد. دانش وران علم اصول مبادى مختلفى را براى بحث مزبور بر مى شمارند; يكى از مهم ترين اين مبادى, مسئله ماهيت علم اجمالى و تفاوت آن با علم تفصيلى است. در اصطلاح علم اصول, علم اجمالى علم به گزاره اي1 است كه موضوع آن مفهوم (يكى از آن دو ) (احدهما)باشد, به نحوى كه ضمير آن دو (هما) به اشياى معينى در خارج اشاره مى كند.2 دانش وران علم اصول تقريباً اتفاق نظر دارند كه سنخ علم در علم اجمالى و تفصيلى يك سان است, و تفاوت آن دو به معلوم باز مى گردد. ادامه مطلب “مقاله علم اجمالی و گزاره فصلی از محمود مروارید”

پیش‌گفتار

برای یک ملت چه دردناک و چه سخت است که از خدمت‌گزاران و ولی‌نعمتان و گنج‌های واقعی‌اش بی‌خبر مانده‌باشد.

مجید رهنما از آن‌گونه گنج‌های ماندنی است که نه همچون دلارهای نفتیِ بی‌زبان و پر زیان، نه مثل تاج‌های کیانی و الماس های کوه نور و دریای نور و مرواریدهای سیاه و برج‌های عظیم و تپه‌ها و کوه‌های ایلغار‌شده از زخم بولدوزرهای ویلا ساز و معدن یاب، و … در معرض و محکوم به اختلاس و سرقت و فنای فوری و آتی و البته قطعی‌اند؛

بل، گنجی است از آن دست که فردوسی از آن یاد کرد، گنجی که
“از باد و باران نیابد گزند!” ادامه مطلب “هم‌کلامیِ ایوان ایلیچ و مجید رهنما – شمعی در تاریکی باش!”

توضیح دکتر حسین سوزنچی پیرامون درس‌گفتار انسان شناسی اسلامی : امسال (سال تحصیلی ۹۴-۹۵) سومین سالی است که تدریس درسی با عنوان انسان شناسی اسلامی را در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه باقرالعلوم (که اغلب دانشجویان دارای سابقه طلبگی می باشند) عهده دار شده ام. بحثهای آنتروپولوژی غربیها با اغلب بحثهایی که با عنوان انسان شناسی اسلامی نوشته شده بسیار تفاوت دارند و در این درسها می کوشم با پرهیز از گرته برداری و تقلید، نسبتی بین این دو حوزه برقرار کنم و از متنهای اسلامی، از کتاب هستی و هبوط (آقای پارسانیا) و رساله های انسان علامه طباطبایی بهره می برم. ادامه مطلب “درس‌گفتار انسان شناسی اسلامی از حسین سوزنچی (11-14)”

توضیح دکتر حسین سوزنچی پیرامون درس‌گفتار انسان شناسی اسلامی : امسال (سال تحصیلی ۹۴-۹۵) سومین سالی است که تدریس درسی با عنوان انسان شناسی اسلامی را در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه باقرالعلوم (که اغلب دانشجویان دارای سابقه طلبگی می باشند) عهده دار شده ام. بحثهای آنتروپولوژی غربیها با اغلب بحثهایی که با عنوان انسان شناسی اسلامی نوشته شده بسیار تفاوت دارند و در این درسها می کوشم با پرهیز از گرته برداری و تقلید، نسبتی بین این دو حوزه برقرار کنم و از متنهای اسلامی، از کتاب هستی و هبوط (آقای پارسانیا) و رساله های انسان علامه طباطبایی بهره می برم.

ادامه مطلب “درس‌گفتار انسان شناسی اسلامی از حسین سوزنچی (1-5)”

با اینکه رشتۀ من ادبیات نیست و کارهایی که کرده‌ام بیشتر به ادیان هندی و فلسفۀ تطبیقی مربوط می‌شود، ولی همیشه از جوانی به ادبیات علاقه‌مند بوده‌ام و پس از دوران تحصیلم در انگلستان و سپس اقامت در سوئیس، سروکارم به ادبیات فرانسه افتاد و بودلر را کشف کردم. البته قبل از آن کلاسیک‌های فرانسه را می‌شناختم و با رمانتیک‌ها هم بیگانه نبودم، افرادی چون شاتوبریان و ویکتور هوگو. اولین احساسی که با خواندن اشعار بودلر وجودم را فراگرفت حیرت بود، این اعجوبه‌ در هیچ یک از مقولات ذهنی‌ام جای نمی‌گرفت. سِحر کلام و کمال کلاسیک صورت شعری‌اش از یک سو و مضامینی که هیچ مابازایی در شاعران دیگر نداشت از سوی دیگر، شخصیت شگفت‌انگیز و غامضی از او در ذهنم ساخت. ادامه مطلب “سخنرانی داریوش شایگان با عنوان بودلر و مفهوم شرّ”