صدانت

استاد گرامی جناب آقای دکتر عبدالکریم سروش در فایل صوتی‌ای که اخیرا منتشر کرده‌اند در پاسخ به منتقدان گفته‌اند که حکومت ایران از اصلاح‌طلبان خواسته‌است که دکتر سروش را نقد کنند تا بتوانند به حاکمیت برگردند، منتقدانی که مورد اشاره‌ی ایشان بوده‌اند هم در اجابت امر حاکمان چنین کرده‌اند و همچنین این منتقدان ذره‌ای دغدغه‌ی دین و خدا و پیغمبر و معنویت ندارند. ادامه مطلب “درباره‌ی یک اتهام عجیب و ناروا”

درگذشتِ یكی از مهمترین و تاثیرگذارترین اشخاصی كه در حوزه حقوق حیوانات فعالیت می­كرد، می­توانست بار دیگر مباحث عدیده­ای را مورد توجه قرار دهد و توجهات را به خود جلب نماید، لیكن در 13 سپتامبر 1998 زمانی كه او –یعنی هنری اسپیرا- فوت كرد، درگذشت ایشان متاسفانه اصلاً مورد توجه واقع نگشت و توجهات را به خود جلب ننمود و فقط شاهد بودیم كه در “نیویورك تایمز” سه ستون مختصر به آگهی درگذشت ایشان اختصاص یافته بود. اما زندگی هنری اسپیرا یك نكته بسیار مهمی را به همه ما گوشزد می­كند كه فقط به جنبش نوین دفاع از حقوق حیوانات اختصاص نمی­یابد و توجه ما را جلب می­كند به اینكه هر فردی حتی به تنهایی می­تواند موجب بروز تاثیراتی شگرف در عالم شود حتی در همین دوره جدید. نیز این نكته را یادآوری می­نماید كه حتی می­توان به هیچ دینی معتقد نبود ولی معنایی در زندگی خود یافت و زندگی را معنادار نمود.

ادامه مطلب “یك زندگی معنادار ، پیتر سینگر”

بابک احمدی: میان سال‌های ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۴ در شماره‌های شنبه-یکشنبه روزنامه لوموند رشته گفت‌وگوهایی با روشنفکران برجشته اروپایی منتشر می‌شد، که بعدها برگزیده‌ای از آن‌ها نیز به صورت‌ کتاب چاپ شد. در لوموند ۶-۷ آوریل ۱۹۸۰، متن گفت‌و‌گویی میان کریستیان دلاکامپانب و یک فیلسوف با عنوان «گفت‌و‌گو با فیلسوف نقاب دار» چاپ شد. نام آن متفکر به درخواست خودش پنهان مانده بود. برای آشنایان با اندیشه‌ها و نوشته‌های میشل فوکو حدس این نکته دشوار نبود که فیلسوف نقاب‌دار اوست. فوکو با این پنهان‌کاری می‌خواست به جنبه رازآمیز نام، و اسم و رسم متفکر که فکر را بی‌اهمیت می‌کند، اعتراض کرده باشد. این متن، به‌گونه‌ای متناقض‌نما و شگفت‌آور، بیش از معدود‌ نوشته‌های دیگر فوکو که اشاراتی «اوتوبیوگرافیک» در آن‌ها یافت می‌شود، روشنگر خواست او به بیان خویشتن است. ادامه مطلب “فیلسوف نقاب دار (گفتگو با میشل فوکو)”

آداب و مناسک دینی برای سالک طریق دست کم چهار نقش اساسی ایفا می‌کند و البته التزام به آن با آفاتی هم همراه است.

آداب و مناسک دینی برای سالک طریق دست کم چهار نقش اساسی ایفا می‌کند: نقش ابرازی، نقش محافظت‌کننده، نقش هویت‌بخش، و سرانجام نقش ابزاری. در این میان، نقش ابرازی این آداب و مناسک برای واصلان و نقش ابزاری آنها برای سالکان از اهمیت بیشتری برخوردار است. ادامه مطلب “خانه گلین، خانه دلین (گفتاری درباره حج از منظر عارفان)”

در فضای گفت و گوهای انتقادی اخیر در حلقه نواندیشان دینی گه گاه سمت و سوی بحثها زیاده از حدّ تند و گزنده شده است. این تندگویی ها می تواند اختلاف نظرهای فکری را به عداوت های شخصی بدل کند، و در گرد و غبار خشونت های کلامی و هیجانهای دشمنانه دشوار بتوان گفت و گویی روشنگر و ثمربخش را به سامان رساند. در میان نوشته هایی که اخیرا از سوی برخی دوستان فرهیخته در مقام دفاع از بنده و برخی دوستان دیگر منتشر شده است متأسفانه مطالبی آمده است که بجای آنکه به آرامش فضای گفت و گو یاری کند، بر میزان تنش ها می افزاید. خصوصا پاره ای از این دفاعیه ها متضمن لحنی ناخوشایند و تعریض هایی به شخص آقای دکتر سروش است که به نظر من شایسته و برازنده هیچ یک از طرفین این گفت و گوی انتقادی نیست. ادامه مطلب “آرش نراقی: عبدالکریم سروش از سرمایه های ملّی ما ایرانیان است”

پارادکس جعبۀ برتراند ، سه جعبه داریم که در یکی از آن‌ها دو سکۀ طلا هست. (جعبۀ ط. ط.). در جعبۀ دوم دو سکۀ نقره هست. (جعبۀ ن. ن.) و در جعبۀ سوم یک سکۀ طلا هست و یک سکۀ نقره (جعبۀ ط. ن.). هر جعبه به دو نیمه تقسیم شده است و می‌توانید هر نیمه را جداگانه باز کنید و توی هر نیمه یک سکه گذاشته‌اند. باید به طور تصادفی یکی از سه جعبه را انتخاب کنید. ادامه مطلب “پارادکس جعبۀ برتراند”

صدیق قطبی:

چه خوب است که کسی را دوست داریم. از کسانی که دوستشان داریم باید ممنون باشیم که به ما وسعت می‌بخشند و می‌توانیم طعم یگانه‌ی «بی‌خویشی» را بچشیم. عارفان به ما می‌گویند وقتی با خودمان هستیم(خودهای دروغین)، «بسته‌ی ابر غصه»‌ و «همچو خزان فسرده»‌ایم. بی‌خود که شدیم هم‌کِنار ماه می‌شویم و روزگارمان بهاری می‌شود. ادامه مطلب “کِرم‌هایی که پروانه می‌شوند!”