منظورم از مدرسه نواندیشی دینی همان فضای آگاهی‌بخشی (در بخشی از عرصه فکری ایران) است که در آن احیا و اصلاح دینی (به تعبیر محمود صدری) و بازسازی فکر دینی صورت می‌گیرد. بنا به یک سنخ‌بندی (به نقل از آرش نراقی) میراث نواندیشی دینی در این مدرسه در سه سنخ جای می‌گیرد ـ سنخ «اصلاح […]
مصطفی ملکیان: در بحث از تفكر نقادانه نخست بهتر است بدانیم كه تفكر نقادانه یا تفكر نقدی یا سنجش گرانه اندیشی به كدام یك از حوزه‌های معرفتی در علوم انسانی ربط پیدا می‌كند. آنچه ما از آن به عنوان دیسیپلین (discipline) تعبیر می‌كنیم با تمام رشته‌هایی سروكار داریم كه به سه دسته بزرگ «علمی»، «فنی» […]
سوگوارانه بسیاری از نخبگان مثل عموم عوام در چگونگی فهم رویدادهایی قساوت‌آلود و جنایت‌کارانه مانند هولوکاست و امثال آن دم‌دستی‌ترین تحلیل را برمی‌گیرند: رهبری کاریزمایک مطابق باورهای غلط و خطرناکش دستور قتل عام داد و چند نفر هم آن را اجرا کردند و خلاص. این قبیل تحلیل‌ها که متأسفانه در این بازار پرآزار به برکت […]
نکات و توصیه‌هایی پیرامون مطالعه از مصطفی ملکیان
من لب کلامم این است که می گویم در ازدواج باید وفاداری وجود داشته باشد آن وقت من می گفتم وفاداری یک امر کیفی است نه یک امر کمی.وفاداری را با کمیت زندگی من با همسرم نمی شود سنجید بلکه با طرز زندگی من با همسرم باید بسنجنید یعنی اگر من به شما گفتم علی […]
این نوشتار بیان خام اندیشه ایست که شاید خود خام نباشد. پس از انتشار مقاله خواندنی “پدیدار شناسی قمار فرزند آوری” نوشته دکتر حسین دباغ[1]، ناخودآگاه به یاد نوشته های پیشین دکتر ملکیان در خصوص اخلاقی نبودن فرزندآوری افتادم که در باب فرزند آوری و اخلاق مرتبط با آن بحث میکرد. هرچند مقاله دکتر ملکیان […]
سمینار «سرمایه‌داری، سلطه، محیط‌زیست» با حضور مراد فرهادپور، جواد گنجی و نیما عیسی‌پور همراه با صوت سخنرانی «مراد فرهادپور» با عنوان «ایدئولوژی ميلياردرهای نيمه‌ديوانه آمريكايی» در این نشست.
در این نشست صادق زیباکلام با موضوع «ریشه یابی نژادپرستی ایرانیان»، محمد جواد حق شناس با موضوع «الگوی انسان کامل ایرانی از نظر مولانا» و شروین وکیلی با موضوع «تبار شناسی غیاب نژادپرستی در ایران» به ایراد سخنرانی پرداختند.
من سعی دارم، از چشم‌اندازِ دیگری، به این دو متنِ مکتوب و تصویری بنگرم و به نوعی آنها را مقایسه کنم. به نظرِ من، هر دو مورد، دو جلوهٔ انسانی و سخت ستودنی از این استادِ گرانمایه هستند؛ یکی را باید مَثَلِ کردارِ نیک او دانست و دیگری را مصداقِ پندارِ نیکش.
از من خواسته شده به این پرسش پاسخ دهم که: «اگر بجای یک طلبه جوان بودید چه اولویت‌های فکری‌ای برای خود قائل بودید؟» پاسخ من به اولویت‌های فکری یک طلبه به طور خلاصه این است: قرآن، کلام و زبان. در ادامه می‌کوشم پاسخ خود را قدری بسط دهم و تا حدودی مدلّل سازم.
